VI Herinneren Uithouden Integreren Volgens een beroemd verhaal uit de oudheid dronken de doden, alvorens af te dalen in de onderwereld, van het water uit de rivier de Lethe met als gevolg dat alles wat ze op aarde hadden meegemaakt, uit hun geheugen werd gewist. In de Goddelijke Komedie van Dante drinken ze uit dezelfde rivier, maar dan om hun zonden te vergeten. Typisch natuurlijk, dat er zolang zo’n innig verband bestond tussen het aardse en het zondige. Alsof het leven op aarde per definitie gekenmerkt wordt door laag-bij-degrondse activiteiten. Of alsof het aardse leven als zodanig onmogelijk was zonder zonde. De volkswijsheid dat ‘echt leven’ niet kan zonder vuile handen, laat zien hoe hardnekkig dit ‘frame’ ook in onze tijd voortleeft. En nu we toch bezig zijn: ook in het beeld van het wassen van je handen in onschuld (denk aan Pontius Pilatus) klinkt door dat water niet alleen symbool staat voor leven en reinigen, maar ook voor een vreemd verbond tussen de rivier van de vergetelheid enerzijds en eeuwig leven in een onderwereld, een hemel of andere vormen van een hiernamaals anderzijds. Als opmaat voor een praktische vertaling van ons oracularium (deel B) doet deze alinea ongetwijfeld de wenkbrauwen fronsen. Het verschijnsel vergetenheid of natuurvergetenheid is nu toch wel voldoende onder de aandacht gebracht? In dit hoofdstuk zullen we echter laten zien dat het met deze schemering van het einde van de natuurvergetenheid pas begint. In de bespiegelingen 97 Pagina 97
Pagina 99Interactieve digitale catalogus, deze club blad of tijdschrift is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online publiceren van internet edities.
541 Lees publicatie 215Home