Oud denken zitten vast in dualismen zoals subject/object, goed/kwaad, zender/ontvanger, mens/natuur, natuur/cultuur. Nieuw denken is zich bewust van het vermoeden dat hiermee de realiteit slechts zeer ten dele recht wordt gedaan. Jammer voor de taal! Moeten we dan een nieuwe taal bedenken? Misschien. Maar ook zo’n nieuwe taal zal zich gedragen volgens de regels van een grammatica. Veel beter is het ons hiervan bewust te zijn. Want er is nog iets. Het begrippenpaar probleem/oplossing fluistert ons in dat we ook dit probleem van een taal die ons de natuur doet vergeten, moeten oplossen. Punt is echter dat er helemaal geen oplossing is! In oude taal gesteld: het probleem IS de oplossing. 147 Het heilige is het hele. Maar je kunt het hele alleen maar denken of benaderen vanuit... het gedeelde. Zie hier de essentie van alle leven. Leven ís gedeeld zijn! Zonder separatie geen verlangen, terwijl een vervuld verlangen het einde is van scheiding. De paradoxen liggen kortom aan de wortel van het bestaan. Ze zíjn de bron waaruit Natuur wordt geboren. Natura naturae magistra: de Natuur is de meesteres van mens en natuur. Vergezicht van Herakleitos die deze stroom al tweeëneenhalf millennium geleden voorbij zag komen... 148 Aldus komen we bij de tweede ring: die van het uithouden. Natuurverhalen verstaan de kunst van het uithouden van dilemma’s, spanningen en contradicties. Ze accepteren dat er een afstand bestaat tussen mens en natuur, taal en ding, probleem en oplossing, zender en ontvanger. Maar ze accepteren dat niet door deze separatie te vergeten en weg te stoppen. Maar door dit te vie91 Pagina 91
Pagina 93Scoor meer met een webshop in uw brochures. Velen gingen u voor en publiceerden handleidingen online.
541 Lees publicatie 215Home