142 ‘Pas in het laatste ogenblik van de menselijke geschiedenis is het waanidee geboren, dat mensen los van de rest van de levende wereld zouden kunnen gedijen.’ – Edward O. Wilson. 143 Het succes van de biologisering als uiterste natuurvergetenheid. Maar zie: dit is slechts de helft van een verhaal dat verlangt naar een vervolg! Juist de mens die in de spiegel van zijn totale biologische doorgronding kijkt (de maximaal pornografische mens) zíet en hoopt en verlangt dat de kous hiermee niet af is. 144 Het recht om te verlangen als opperste natuurrecht. 145 Natuurvergetenheid slaat om in natuurherinnering. De totale expliciete biologisering herinnert ons eraan dat wij zelf natuur zijn en brengt ons opnieuw de natuur te-binnen. Mens en natuur worden in elkaar geboren: het natuurverhaal van een repeterende renaissance. De mens als voorzetting van de Natuur met menselijke middelen. De Natuur als voorzetting van de mens met natuurlijke middelen. De uitgang van ons labyrint komt in zicht! 146 Ring van opposities, dilemma’s en paradoxen – Het ongrijpbare midden (zo noemen we gemakshalve dat centrum dat samenvalt met de blinde vlek van menselijk denken) is bij wijze van binnenste schil omringd door een cordon van tegenstrijdigheden en paradoxen die ons zo in hun macht kunnen hebben dat ze het zicht op het centrum onttrekken. Tegelijk moeten we hier doorheen om dat centrum (die bron, die motor, die honger van ons verlangen) te kunnen bereiken. 90 Pagina 90

Pagina 92

Heeft u een cursus, page flip flash of eclub bladen? Gebruik Online Touch: catalogus van papier naar online converteren.

541 Lees publicatie 215Home