natuurbeleid en het versterken van de betrokkenheid van burgers bij dat beleid, maar ook bij de samenleving, de ander en zichzelf. En misschien (maar dat is een droom) dat derde standpunt waarvan we de hoop uitspreken dat het ooit emancipeert tot een soort primaire positie. Wat zou je vanuit zo’n positie kunnen zien? Een van de meest pessimistische denkers van onze tijd, Slavoj Zizek, stelt dat ieder beleid tegenwoordig de moed moet hebben ervan uit te gaan dat de catastrofe van een collaps van de biosystemen onvermijdelijk is en dat we dit ‘feit’ moet terugvertalen naar preventieve acties hier en nu. Wat kunnen wij nu doen om het ‘onvermijdelijke’ te vermijden? In contrast daarmee is te stellen dat juist een perspectief van hoop noodzakelijk is: wat kunnen wij nu doen om ons door een duurzamere toekomst te laten inspireren? Wat zou het betekenen om met open vizier te kiezen voor een visie die het verhaal van mens en natuur vertelt als een verhaal van hoop en de mogelijkheid van geluk? Niet alleen geluk voor mensen. Maar ook voor de natuur. Ook al is niet eentweedrie duidelijk wat een gelukkige natuur zou kunnen betekenen. Maar dan: is niet ook dat probleem een hint voor een oplossing? Wat moeten wij hier en nu doen om in een bereikbare en realistische toekomst zo’n gelukkige natuur mogelijk te maken? Wat zijn daarvan de kenmerken en weerstanden? En hoe kunnen we zo’n visie zodanig optuigen dat beleidsmakers, staatssecretarissen en ministers er enthousiasme aan kunnen ontlenen? Ook vanuit het besef dat enthousiasme en geluk alles met elkaar te maken hebben: beide immers ontlenen hun energie en bestaansrecht aan dezelfde categorie, namelijk die van het verlangen. Om scherp te krijgen waar we op uit zijn maken we onderscheid tussen een vertelde en een vertellende natuur. 25 Pagina 25

Pagina 27

Voor uitgaves, online onderwijsmagazines en publicaties zie het Online Touch CMS beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een webwinkel in uw club bladen.

541 Lees publicatie 215Home