Voorvechters van meer wildernis in Nederland en Europa (het ‘rewilding’ offensief) herkennen in de dubbele helix van de vertelde en de vertellende natuur een narratief om wildernis fundamenteel in de samenleving te verankeren. Wildernis, dat is niet zozeer een aan zijn lot overgelaten perceel, maar een natuur die op alle mogelijke manieren de ruimte krijg om zichzelf te vertellen en daarmee ook substantie geeft aan het Nieuwe Thuiskomen, de Nieuwe zintuigen en andere verhaallijnen van de narratologische matrix. De vertellende natuur gaat ook over het inzicht dat wildernis een cruciale bron is van vitaliteit. Zonder vertellende natuur zijn wij opgesloten in onze eenzijdige vertelde natuur. Concrete wilderniservaringen helpen ons om de waarde van vertellende natuur te beleven en te verweven met onze vertelde natuur. Wildernis als mogelijkheidsvoorwaarde van vertelde natuur: Nieuwe zintuigen en Nieuwe contacten kunnen helpen om dit adequaat op het netvlies te krijgen. Stel dat het niveau van een beschaving is af te lezen aan de mate waarin ze wildernis kan en durft te integreren. Stel dat de kracht van de vertelde natuur afhankelijk is van de mate waarin ze zich durft te laten dragen door vertellende natuur. Als er in de pleidooien voor nieuwe wildernis íets fundamenteels op het spel staat, dan is het in deze hoek te vinden. Sociologen staan voor de uitdaging om hun studieobject (mensen, samenlevingen, groepen) te duiden in termen van de relaties tussen vertelde en vertellende natuur. En vandaaruit adviezen te geven voor manieren waarop de vitaliteit van de samenleving is te versterken. Urban planners beginnen te herkennen dat corridors van vertellende natuur cruciaal kunnen zijn voor de leefbaarheid van stedelijke omgevingen en de vitaliteit van stad en land. Het traditionele 147 Pagina 147

Pagina 149

Heeft u een vaktijdschrift, blueberry of digitale boeken? Gebruik Online Touch: archief digitaal bladerbaar publiceren.

541 Lees publicatie 215Home