IX De vermenselijking van de natuur: verhaallijnen in zicht Er was eens een soort die de natuur wilde begrijpen. Maar op zekere dag begon ze te zien dat al dat begrijpen haar op onvoorziene wijze steeds verder van huis bracht. Het meest complexe orgaan dat naar verluidt in het universum bestaat benutte ze steeds virtuoser om een kleine uithoek van dat universum te onderwerpen. Maar wat heet onderwerpen? Naarmate ze haar net van taal, infrastructuur, bebouwingen en industrieën strakker om de aarde spande, werd steeds duidelijker dat de drijfveer achter dit proces niet eeuwig stand kon houden. De mens ontstond als resultaat van die roemruchte survival of the fittest die met Darwin op het toneel van het bewustzijn was verschenen. Maar met de voortschrijdende onderwerping van de aarde werd de ‘fit’ tussen mens en natuur steeds problematischer. Natuurverhalen kunnen niet zonder humor. Ironie der ironieën: het plaatsen van natuurverhalen tegen een achtergrond van cultuurpessimisme is geen charlatanerie, maar uiting van het vermoeden dat er zonder een bewuste invulling van natuurverhalen op afzienbare termijn inderdaad steeds minder te lachen valt. Kent u die van die twee planeten die elkaar in een uithoek van de kosmos ontmoeten? Zegt de een: ‘Hoe maak je het?’ Zegt de ander: ‘Prima, en jij?’ 128 Pagina 128
Pagina 130Interactieve digi archief, deze verenigingsblad of mailing is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het naar een digitale publicatie converteren van digi-flyers.
541 Lees publicatie 215Home