Variatie 1 Bij variatie 1 wordt naast vis en wormen alleen basilicum geteeld en geen eendenkroos. Variatie 2 In geval van variatie 2 wordt een hoeveelheid eendenkroos geteeld die voldoende groot is om 20% van het visvoer te kunnen vervangen. De rest van het ammonium-N/nitraat-N wordt aangewend om basilicum op te telen. Deze variatie levert/vraagt t.o.v. variatie 1: • Minder omzet en winst, • Meer ruimte/kasoppervlak, • Een besparing (investeringskosten) van 50% van het biofilter (tricklingfilter), 43 • Een besparing op de voerkosten van 20%, • Meer warmte (exploitatiekosten) door het grotere kasoppervlak. Variatie 3 Bij de derde variatie wordt alle ammonium-N opgenomen door het eendenkroos. Daardoor is er geen ammonium meer beschikbaar voor nitrificatie/groenteteelt, tenzij er extra nutriënten worden toegevoegd aan het systeemwater. In totaal kan er per ton tilapiaproductie ongeveer 440 kg eendenkroos geproduceerd worden (zonder toevoeging van extra nutriënten). Hiervan kan 280 kg verwerkt worden in het visvoer. De rest (160 kg) kan worden verkocht als eiwitgrondstof aan derden. Bovenstaande effecten van het eendenkroosaandeel op de omzet/ winst, ruimtebehoefte, investerings- en exploitatiekosten zijn in geval van variatie 3 nog groter dan in geval van variatie 2. De vraag die we ons moeten stellen, is: is kroos een noodzakelijk onderdeel van het concept? Een pilot zal antwoord moeten geven op deze vraag. echter, om een zero discharge-systeem te kunnen verwezenlijken, lijkt eendenkroos noodzakelijk omdat eendenkroos heel efficiënt een heel breed spectrum van zouten/nutriënten kan opnemen. In de navolgende tabel is per ton tilapiaproductie per conceptvariatie gekeken naar het effect op: • Het benodigd oppervlak. • De groente/kroosproductie. • De omzet. • De investeringskosten. • De exploitatiekosten. Pagina 53
Pagina 55Interactieve online brochure, deze club blad of uitgave is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online uitgeven van digi-rapporten.
543 Lees publicatie 211Home