1 Heeft de overheid nog ambitie voor duurzame voeding? 9 Heeft de overheid nog ambitie voor duurzame voeding? “ Ik ga uit van een volwassen, betrokken en bewuste consument. Die zijn er ook in grote mate.” Staatssecretaris Bleker van het Ministerie van EL&I, december 2010 Tijdens het schrijven van dit essay, in de eerste helft van 2011, lijkt de visie op de rol van de overheid bij duurzame voeding te zijn veranderd. Zeker ten opzichte van de zeer ambitieuze en met veel tamtam gepresenteerde nota “Duurzame Voeding” van toenmalig minister van LNV Gerda Verburg uit 2009. Deze ogenschijnlijke ommezwaai is met name ontstaan op een grote bijeenkomst bij het ministerie van EL&I op 10 mei 2011. Daar verraste staatssecretaris Bleker het publiek en ook veel van zijn eigen ambtenaren met de boodschap dat hij de keuze voor voeding – duurzaam of niet – toch graag aan de consument over wil laten, en zich daar dus vooral niet mee wil bemoeien. Toch is Verburgs nota het startpunt geweest voor dit essay en daarom verdient deze nota een korte reflectie. De nota uit 2009 is, zoals gezegd, op papier zeer ambitieus. Nederland moet wereldwijd koploper worden op het gebied van duurzame voeding, aldus de nota. Op welke termijn dat moet gebeuren, staat er niet bij vermeld. Het huidige kabinet heeft eind vorig jaar bepaald dat deze periode vijftien jaar moet beslaan. Als een junior productmanager bij een foodmultinational met een vergelijkbaar plan aankomt, wordt het direct naar de prullenbak verwezen. De nota kent immers geen enkel onderliggend cijfermatig plan. Ook de Kamerdebatten naar aanleiding van de nota hebben nauwelijks tot meer reële toetsbaarheid geleid. De nota blijft daarmee hangen in een op zichzelf benijdenswaardige droom, waarvan het realiteitsgehalte echter nergens wordt getoetst. Niet kwalitatief en zeker niet kwantitatief. Wat betekent ‘koploper zijn’ concreet in termen van geld, natuur en mensen? Wie gaat wat precies doen? Een recente rapportage van het Landbouw Economisch Instituut (LEI) noemt 30% meer verkochte duurzame voeding. Is dat nu in lijn met de beoogde ambitie of slechts een fractie hiervan? Verder valt op dat in de bijbehorende Kamerdebatten vooral de tegenstellingen tussen de politieke partijen worden benadrukt. Niemand lijkt te zoeken naar juist de overeenkomsten in de uiteenlopende pleidooien, om zo tot breder gedragen, concrete oplossingen te komen voor de enorme uitdaging die er ligt. Wat die oplossingen betreft, focust de nota zich vooral op het verduurzamen van het aanbod. De nota gebruikt als belangrijkste argument hiervoor dat consumenten wel bereid zijn duurzamer en gezonder te eten, maar de keuze te beperkt, te ingewikkeld of te duur vinden. Hier valt het sterke vertrouwen in consumentenonderzoek op. Of is hier sprake van valse hoop? Als er iets duidelijk is geworden na jaren ervaring met consumentenonderzoek over voeding in het algemeen en duurzame voeding in het bijzonder, is het wel dat er vaak een groot gat zit tussen wat consumenten in onderzoek aangeven te willen of zullen kopen, en hetgeen ze daadwerkelijk op het moment suprême aanschaffen en dus in werkelijkheid consumeren. Pagina 8
Pagina 10Scoor meer met een online shop in uw edities. Velen gingen u voor en publiceerden reisgidsen online.
497 Lees publicatie 179Home