Inleiding Hoe kunnen consumenten een actieve, sturende rol krijgen in de voedseltransitie? Dit was de vraag waarmee ik op pad ben gestuurd bij het schrijven van dit essay. Hoe simpel het antwoord eigenlijk kan zijn op deze vraag blijkt uit een bericht in de Volkskrant (20 juli 2011) op de dag dat ik deze inleiding achteraf schrijf. Daarin staat dat de Verenigde Naties een resolutie hebben goedgekeurd over ‘geluk’ als hoogste doel, boven ‘geld’. De resolutie is ingediend door de staat Bhutan, die al jaren werkt met het Bruto Nationaal Geluk i.p.v. Bruto Nationaal Product als graadmeter voor hun welvaart. Dit bericht raakt mij in mijn hart. Het versterkt enorm mijn optimisme en mijn gevoel dat we in een zeer bijzondere tijd leven. We kunnen twee kanten op. Letterlijk. De weg van het geld (meer, meer, meer) of de weg van het geluk (welzijn, tevreden met wat je hebt). Dualiteit ten top dus. “What’s it gonna be, yes or no?”, zong Meatloaf in mijn jeugd. Wat mij betreft, is het YES, de weg van het geluk. De weg van de eenvoud van het bestaan, de schoonheid van de rauwe natuur, een pure glimlach op straat van een voorbijganger, stoeien met mijn twee jonge dochters. En dus ook de eenvoud van een groene salade met wat goede olijfolie en balsamicoazijn. Het genieten van een met liefde gezette cappuccino, en de malsheid van een goed stukje vlees op zijn tijd. Oftewel, genieten van eten, het voeden van je lichaam en geest. In plaats van het direct bevredigen van onweerstaanbare behoeftes, op elk moment van de dag, op iedere plek. En tegelijk is daar natuurlijk geld voor nodig, dat kan niet anders. Maar juist in dit spanningsveld van verschillende voedingswaarden zit de sleutel naar een duurzame eetcultuur besloten, zo zal ik uiteenzetten in dit essay. Ik heb 15 jaar bij en voor verschillende grote voedingsproducenten in marketing en verkoopfuncties gewerkt. Ik heb daar geleerd om met zo weinig mogelijk geld en energie zoveel mogelijk waarde te creëren voor in eerste instantie het bedrijf zelf. Zo werkt dat in het marktsysteem dat zo ontstaan is gedurende de afgelopen honderd jaar, ontdekte ik van lieverlee. Ik realiseer me sinds een jaar of zes dat er ook andere wegen zijn. En het lijkt wel alsof de Verenigde Naties dit precies ook zo willen zeggen met het goedkeuren van deze bijzondere resolutie. Die realisatie kwam bij mij door een aantal impactvolle ervaringen. Ik ben een echte stadsjongen van huis uit en ben eigenlijk pas zes jaar geleden gaan verkennen en experimenteren met wat de natuur en voeding werkelijk met mij doen. Dit heeft onder andere geleid tot inspiratie voor het ontwikkelen van het alternatieve aankoopmodel van maatschapInleiding 7 Pagina 6
Pagina 8Scoor meer met een web winkel in uw PDF's. Velen gingen u voor en publiceerden onderzoeksrapporten online.
497 Lees publicatie 179Home