gebeurt er nu met die leuke Smaakles bij het kind als ’s avonds thuis weer gewoon de frituur of magnetron aan wordt gezet? De kwaliteit van communicatie vraagt om state of the art professionals, aangezien de concurrentie met al die andere boodschappen van voedingsbedrijven zeer stevig is. Niet alleen in frequentie, maar zeker ook in inhoudelijk vernuft. Met een nieuwe Postbus 51-campagne red je het, zoals betoogd, al lang niet meer. Het is dus terecht dat het Ministerie van EL&I zeer recent heeft besloten om hiermee te stoppen. Eigenlijk alles wat op puur voorlichtingsniveau zit, moet sterk worden heroverwogen. Voorlichting is eigenlijk alleen zinvol met boodschappen die bij bepaalde doelgroepen simpelweg volstrekt onbekend zijn, zoals het grote belang van extreem gezond eten voor zwangere vrouwen. Ten slotte nog het nodige advies over de rol van de overheid en aanknopingspunten voor nieuw beleid. Laat allereerst en vooral het Voedingscentrum stoppen met de huidige overgesimplificeerde koers van advies, en zich focussen op zijn traditionele rol als voorvechter van een vers en onbewerkt voedingspatroon. Ons lichaam is geen batterij die opgeladen moet worden. Daarmee zet het centrum de deur bewust of onbewust wagenwijd open voor een ongezond voedingspatroon. Immers: sterk bewerkt, vet en suikerrijk voedsel heeft uiteraard ook zo zijn micro- en macronutriënten. Het advies misleidt en gaat voorbij aan de vele gezondheidsproblemen die in deze huidige tijd een relatie hebben met onze voeding. Als we heel goed naar ons eigen lichaam en onze natuur luisteren, zou onze voeding dan niet gewoon zo ‘levend’ en vers mogelijk moeten zijn, of het nu plantaardig of dierlijk is? Een goed initiatief in lijn hiermee is Nieuwvers van Urgenda. Als dit nu eens de basis zou zijn vanwaaruit ieder zijn eigen persoonlijke voedingspatroon kan samenstellen vanuit zijn eigen innerlijke ervaring. Ditzelfde Voedingscentrum zou dan werkelijk onafhankelijk naar voeding moeten kunnen kijken en zich dus niet in moeten laten met initiatieven zoals een ‘Ik Kies Bewust’-logo. Laat dat vooral over aan de markt zelf; dat nu juist weer wel. Als we door blijven gaan op het ingeslagen pad, dan gaan we verder met het voeden van een op angst gebaseerde oppervlakkige eetcultuur. Daarin weet niemand meer wat nu wel of niet goed voor hem is. Als iedereen dus zijn eigen gang gaat, wordt het grote publiek onoverkomelijk sterk beïnvloed door degene die het hardst roept. En dat is nu net de voedingsindustrie zelf. De relatie tussen mens, natuur en voeding vergt in de context van de gegeven historische beschouwing wellicht minstens 30 jaar om volledig te herstellen. Net zoals het ook 30 jaar geleden is dat we de enorme verschuiving hebben gezien waarin voeding een weg vond van de natuur naar de kartonnen en plastic pakken. Vanzelf zal het in ieder geval niet gaan. Hiervoor is Hoe verder met onderzoek, innovatie en overheidsbeleid? 28 Pagina 27

Pagina 29

Heeft u een boek, onlinemag of web whitepapers? Gebruik Online Touch: catalogus digitaal bladerbaar op uw website plaatsen.

497 Lees publicatie 179Home