2 Wij zijn de verbinding met de natuur en haar voeding kwijtgeraakt 13 Wij zijn de verbinding met de natuur en haar voeding kwijtgeraakt “ Wij zijn niet in deze wereld gekomen We zijn er uitgekomen, als knoppen aan takken en vlinders uit hun cocon We zijn een natuurlijk product van deze aarde, en als we ook nog denkende wezens blijken te zijn, dan is dat alleen omdat we de vruchten zijn van een denkende aarde…” Lyall Watson, Gifts of UnknownThings, 1978 Wanneer heb jij voor het laatst je eigen groente of fruit gezaaid, verzorgd, geoogst en ten slotte bereid? Zou daar mogelijk een belangrijk deel van het probleem, en tevens een deel van de oplossing, kunnen zitten? De relevantie en urgentie van duurzaam eten staat te ver af van de meeste mensen in Nederland. Dat komt omdat wij eigenlijk te ver van de natuur afstaan. Het is bovendien te veel ‘lange termijn’ voor een beslissing die je elke dag opnieuw, meerdere malen per dag, moet maken. Bovendien spelen de factoren prijs, gemak en smaak nu eenmaal de hoofdrol in de voedselkeuze van de meeste Nederlanders. En dan kom je al snel bij sterk bewerkt, veelal minder gezond en weinig duurzaam eten uit. Een hamburger bij een fastfoodketen is per calorie immers vele malen goedkoper dan bijvoorbeeld een salade. En die salade vergt wassen, snijden en samenstellen voordat je er daadwerkelijk van kunt genieten. Fastfood is ultiem gemak en veel mensen vinden het ook ontzettend lekker. Waar weinig over gesproken wordt, is de verslavende werking van veel van dit soort vet- en suikerrijke voeding, en de psychologische rol van instant gratification. Die verslavende werking is voor veel mensen heel herkenbaar, vooral bij relatief ongezonde producten. Ooit iemand gehoord die verslaafd is aan tomaten of aubergine? We hebben met elkaar een eetcultuur gecreëerd waarin voor een duurzaam voedingspatroon een hoge drempel is opgeworpen. Dat wordt steeds zichtbaarder en schrijnender, bijvoorbeeld als je een dagje naar een dierentuin of attractiepark gaat, waar alle kiosken tot de nok toe zijn gevuld met snoep en fastfood. Wie tijdens een dagje uit gezond wil eten, zal het zelf mee moeten brengen. Zo maken we onszelf en onze planeet onbewust steeds minder gezond. De zogenoemde ziektevrije levensverwachting daalt al decennia. De rol van de voedingsindustrie in onze eetcultuur moet niet onderschat worden. Nagenoeg alle reclamebudgetten worden besteed aan de promotie van relatief ongezond voedsel. Er wordt nauwelijks reclame gemaakt voor vers, lokaal en dus duurzaam voedsel. Ook is het schokkend om te constateren dat veel marketeers en verkopers in de voedingsindustrie weinig affiniteit hebben met wat er werkelijk zit in Pagina 12

Pagina 14

Scoor meer met een online shop in uw magazines. Velen gingen u voor en publiceerden cursussen online.

497 Lees publicatie 179Home