42 3) Keeping a certain area open; 4) Maintaining the view from a hill; 5) Maintaining the forest around a hiking or horse-riding routes; and 6) Establishing beaches and picnic places and maintaining their immediate environment. (Bron: Mavsar et al., 2008) B2: Vergoedingen voor recreatieroutes Het aanbieden en onderhouden van een route kan beschouwd worden als een additionele (‘groene’) dienst die de beheerder aan recreanten levert. De ratio hierachter is dat de beheerder in geval van (nieuwe) routes en toegenomen bezoek en gebruik van de paden (als gevolg daarvan) extra kosten moet maken. Deze kosten zijn globaal als volgt in te delen: • Het gebruik van het terrein en de faciliteiten in algemene zin. Dit betekent gastheerschap in brede zin, waaronder ook (extra) toezicht valt; • Het onderhoud van de routeaanduidingen. Dit is optioneel en kan ook door de gebruiker zelf gedaan worden; • Extra beheer van paden en infrastructuur (prullenbakken, bruggetjes, hekken, etc.); • Extra werk als gevolg van de toegenomen zorgplicht. Bij het toenemend gebruik dient de beheerder extra maatregelen te nemen ter dekking van de extra risico’s op het gebied van aansprakelijkheid, zoals het snoeien van laanbomen en het scheiden van gebruikersgroepen (bijvoorbeeld ruiters en mountainbikers). Bovenstaande kostenuitwerking is in 2007/2008 op initiatief van het Gelders Particulier Grondbezit (GPG) uitgewerkt en gekwantificeerd in samenwerking met vertegenwoordigers van Staatsbosbeheer, Natuurmonumenten, gemeenten en particulieren. De kostenposten werden door allen onderschreven. Afhankelijk van de doelstellingen van de verschillende organisaties zou men één of meerdere posten in rekening kunnen brengen. Dit zou kunnen door heffing van opcenten5 op routekaarten, het aanwenden van een deel van de toeristenbelasting, die op gemeentelijk niveau wordt geheven, een extra doelheffing door het waterschap en/of met financiële bijdragen van recreatieondernemers aan de route. Het vragen van een vergoeding voor routes is tot op heden nauwelijks in de praktijk gebracht. Er zijn wel enkele voorbeelden te geven, maar die zijn erg beperkt en hebben geen navolging gekregen: • De eerste druk van de fietsknooppuntenkaart voor de Veluwe heeft per kaart € 0,25 opgeleverd. Het bedrag is besteed aan extra beheer voor recreatieplekken nabij knooppunten (in totaal circa € 40.000); • Het netwerk nordicwalkingnet.nl voor Nordic Walking heeft de beheerders een vergoeding betaald voor de routes en het aanvullend beheer. Dit heeft echter geen lange adem gekregen omdat de routekaarten al snel gratis op de markt kwamen. Het vragen van vergoedingen voor routes in bos- en natuurgebieden blijft een moeilijk verhaal, omdat er al een ruim precedent is in de vorm van gratis routes (‘waarom betalen voor iets dat er al is?’) en omdat het uitermate moeilijk is bestuurlijk draagvlak hiervoor te 5 Opcenten: procentsgewijze verhoging van een bedrag. Pagina 50

Pagina 52

Scoor meer met een e-commerce shop in uw gidsen. Velen gingen u voor en publiceerden archief online.

476 Lees publicatie 170Home