uit acht à tien deelnemers. Elke groep wordt begeleid door een gespreksleider en een assistent. Voor iedere bijeenkomst staat drie kwartier. Voor de bijeenkomst drink je gezamenlijk een kopje koffie, naderhand praat je nog even na met elkaar. Ter voorbereiding op iedere bijeenkomst zijn een aantal punten belangrijk: • Een goede voorbereiding van iedere bijeenkomst zorgt er eerder voor dat deelnemers zich uitgenodigd voelen om hun verhaal te doen. • Geef iedere bijeenkomst een thema. • Neem de juiste ‘triggers’ mee naar iedere samenkomst om mensen voldoende te prikkelen en stimuleren, zodat ze hun jeugdherinnering makkelijker delen met de anderen. • Vraag de deelnemers zelf voorwerpen mee te nemen die te maken hebben met het thema van de bijeenkomst erna. Dat maakt het persoonlijk(er) en het vergroot de betrokkenheid. Hoe wordt het jeugdherinneringenproces een succes? • Creëer een groepsgevoel door het onderlinge vertrouwen op te bouwen. • • • Begin daarom laagdrempelig, geef mensen de tijd om aan elkaar te wennen en leg de prioriteit van de eerste bijeenkomst bij het (in) winnen van vertrouwen. Zorg ervoor dat alle groepsleiders en assistenten een goede training krijgen in de reminiscentiemethodiek, bij voorkeur verzorgd door een professioneel bureau. Zet voor beide partijen een apart traject op. Maar meng de groepen ook met enige regelmaat. Zorg er bij het mengen van de groepen voor dat mensen niet ‘afhaken’. Hou ze betrokken bij het proces. • Start met groepen mensen met een soortgelijke achtergrond, zodat zij • • zich vrijer en vertrouwder voelen en gemakkelijker verhalen gaan vertellen. Zo ontstaat al gauw een ‘feest der herkenning’. Zorg er ook voor dat groepsleiders en groepsleden dezelfde (culturele) achtergrond hebben. ‘Het beleven’ van de reminiscentie is heel belangrijk. Maak daarom een extra groep professionals: mensen die vanuit hun vak of functie betrokken zijn bij het project. Personen die op de korte of lange termijn beslissingen moeten nemen over de tuin. Laat deze groep minimaal één keer samenkomen om de reminiscentie te ervaren. Zo weten zij zelf hoe zo’n proces precies in z’n werk gaat en komt het dichter bij hen te staan. Laat deze professionals ook hun verhalen delen met de bewoners of betrek hen bij het universele waardenspel in de derde stap. Organiseer een excursie naar een soortgelijk project voor de hele groep betrokkenen, dus zowel buurtbewoners als professionals, voordat je aan het traject begint. Vertrouwen opbouwen Om een goede voedingsbodem te leggen voor de reminiscentiemethode is het essentieel om vertrouwen op te bouwen tussen de deelnemers onderling en de deelnemers en de gespreksleider. De eerste bijeenkomst wordt hieraan gewijd, maar uiteindelijk bouw je het vertrouwen tijdens de bijeenkomsten steeds verder op. Is die veilige en vertrouwde omgeving gecreëerd, dan is ook iedereen bereid om zijn verhaal te doen. In de tweede fase, na het mengen, wordt weer opnieuw vertrouwen opgebouwd. Herinneringen oproepen Wanneer het vertrouwen er is, durven mensen vrij te spreken. Dan kunnen en willen ze vertellen over hun jeugdherinneringen. Die verhalen over vroeger komen vanzelf door aan deelnemers plaatjes, foto’s en andere illustraties te laten zien met afbeeldingen van voorwerpen, voedsel of andere dingen die hen aan vroeger doen denken. Maar ook door bijvoorbeeld bepaalde groente mee te nemen of een vers gebakken appeltaart, waarmee de geur en tast gebruikt worden door de deelnemers. Alle zintuigen kunnen worden geprikkeld bij het zien, horen, voelen, ruiken en proeven van triggers. Zo komt er veel waardevolle informatie uit de verschillende sessies. Geef iedere bijeenkomst een thema, zodat daarop de nadruk ligt bij het delen van de herinneringen. Voorbeelden zijn buitenspelen, vakantie en parken en velden. 37 Pagina 43
Pagina 45Scoor meer met een online shop in uw spaarprogramma. Velen gingen u voor en publiceerden cursussen online.
468 Lees publicatie 160Home