Al deze herinneringen hebben een aantal dingen gemeen: ze zijn een uiting van het gevoel van avontuur, vrijheid, ruimte, veiligheid en saamhorigheid. Deze universele waarden worden door professionele ontwerpers vertaald naar het idee en de vorm van een tuin of park. De uitkomsten van de reminiscentie worden zo gebruikt voor de inrichting van het openbaar groen. Een ontwerp waarin deze buurtbewoners hun herinneringen terugzien. Een buitenruimte die de verhalen vertelt van ouderen en van kinderen. Dit proces kan in vier stappen doorlopen worden: 1. Herinneringen ophalen en delen binnen bewonersgroepen (reminisceren). 2. Groepsherinneringen uitwisselen. 3. Herinneringen vertalen naar universele waarden. 4. Universele waarden omzetten in een ontwerp voor de buitenruimte. Stap 1: Reminisceren: hoe doe je dat? Net als bij vele andere projecten, is de voorbereiding essentieel. De basis van een goede reminiscentie en de uitvoering ervan leg je door professionele begeleiders in te zetten. Iedere groep die deelneemt aan de buurtgroenreminiscentie heeft een eigen groepsleider met een assistent (in Dordrecht waren dit vrijwilligers). De eerste persoon leidt het proces in goede banen, let erop dat er niet teveel van het thema van de bijeenkomst wordt afgeweken en stimuleert de deelnemers hun verhaal te vertellen. De assistent notuleert de verhalen door steekwoorden te noteren en hij of zij verricht hand-en-spandiensten. De groepsleiders en assistenten krijgen een training in de reminiscentiemethodiek. Dit kan het beste uitgevoerd worden door een organisatie die gespecialiseerd is in (buurt)reminiscentie. Ook kunnen groepsleiders die ervaring hebben met de reminiscentiemethodiek, op termijn andere begeleiders trainen. Voordat de gespreksleiders aan de slag gaan met de groep deelnemers gaan ze met elkaar oefenen. Zo ervaren ze zelf hoe het is om deel te nemen aan een dergelijk traject. Naast de reguliere groepen met bewoners, start tegelijkertijd een groep professionals; dit zijn mensen die een belangrijke rol hebben of gaan 36 krijgen in (de loop van) de inrichting van het buurtgroen. Denk bijvoorbeeld aan uitvoerders, verantwoordelijke ambtenaren en andere personen binnen het proces, waarbij per project geanalyseerd wordt wie er nodig zijn: • de ontwerper(s) van de buitenruimte • procesbegeleiders en/of welzijnswerkers • vertegenwoordigers van de woningbouwvereniging • hoofd stedenbouwkunde • hoofd stadsontwikkeling • beheerders van de stad • diverse wijkfunctionarissen • verantwoordelijk wethouder Zij volgen minimaal één reminiscentiesessie, zodat zij ervaren hoe zo’n proces werkt en wat het met je doet. Daardoor voelen ze zich meer betrokken bij de realisatie van het groenproject. Idealiter delen ze ook minimaal één keer verhalen met de bewoners! Dan pas maken ze contact met de deelnemers aan het project. Indeling groepen Het project begint met de indeling van de groepen. Formeer groepen met één specifieke achtergrond of functie. De zogenoemde ‘monoculturele’ groep: • een groep direct omwonenden. Deze mensen wonen tegenover het braakliggende terrein waar de tuin is gerealiseerd; • een groep actieve bewoners. Dit zijn buurtbewoners die al regelmatig betrokken zijn bij andere activiteiten in de wijk; • een groep bewoners van allochtone afkomst. Dit is een groep met een andere culturele achtergrond. • Een groep professionals. Een sociaal of maatschappelijk werker of een medewerker van een buurthuis kent de mensen uit een wijk vaak het best. Hij of zij kan deze bewoners dan persoonlijk benaderen om te participeren. Iedere groep bestaat Pagina 42
Pagina 44Scoor meer met een online shop in uw presentaties. Velen gingen u voor en publiceerden verenigingsbladen online.
468 Lees publicatie 160Home