Voedsel voor de stad. Een veldonderzoek (juli 2010) 11 Hoofdstuk 3: Sociale cohesie - ‘De sociale stad’ 3.1 Stakeholders In Den Haag houden diverse instanties zich bezig met sociale cohesie. Voor het onderzoek zijn de onderzoekers in gesprek gegaan met de voorzitter van de Partij van de Eenheid, Abdou Khoulani; een Hindoestaanse priester van Sewah Daam, Shri Surindre Tewarie; Liesbeth Remmers, hoofd GGD gezondheidsbevordering voor 4 tot 12 jaar; en de directeur van Omnigroen, Max Brekelmans. 3.2 Situatieschets In een grote stad als Den Haag leven mensen van alle rangen en standen. De gesproken organisaties richten zich met name op ‘sociaal zwakken’. Deze maken om diverse redenen geen of minder actief deel uit van de samenleving. Ze zijn bijvoorbeeld gehandicapt, de Nederlandse taal niet machtig of laag opgeleid. Ze ‘mengen’ onvoldoende met de rest van de stad; ze werken of studeren vaak niet, leven minder gezond en zitten in een sociaal isolement. Hierdoor zijn deze groepen minder weerbaar. Ook bestaan er veel vooroordelen of, bij allochtone minderheden, zelfs angstgevoelens jegens deze groepen, waardoor ze weinig aansluiting vinden, de sociale cohesie wordt dus steeds zwakker; een vicieuze cirkel. Met name allochtone en laag opgeleide stedelingen wonen in de zogenaamde krachtwijken, zoals de Schilderswijk, Transvaal, Spoorwijk en Morgenstond. De woningdichtheid is hier groot, de woningen klein en de gezinsomvang vaak bovengemiddeld; tegelijkertijd is de (groene) publieke buitenruimte juist hier beperkt en vaak –vanuit beheersoogpunt– versteend en ‘hufterproof’ gemaakt. Er wordt dus intensief gebruik gemaakt van de publieke ruimte, maar de wensen door verschil in achtergrond en leeftijd conflicteren dikwijls. De kloof tussen Islamitische allochtonen/Marokkanen en de autochtone Hagenezen is groot; zij hebben weinig contact of binding met elkaar. Hindoestanen zijn goed geïntegreerd, maar hechten er veel waarde aan om hun identiteit te behouden. Ze leven met twee culturen: buitenshuis volgens de Nederlandse, thuis volgens de Hindoestaanse. Vooral voor jongeren levert dat wel eens spanning op, zij groeien op met twee culturen. Sociale cohesie is belangrijk voor de leefbaarheid van de stad. De stad functioneert beter en is een meer aantrekkelijke plaats om te wonen als iedereen prettig met elkaar omgaat en de sociale cohesie sterk is. Als iedereen ‘meedoet’, zullen mensen (geestelijk en lichamelijk) gezonder leven en waardevoller zijn voor werkgevers. Het versterken van sociale cohesie zou dus besparingen op het gebied van gezondheidszorg of werkeloosheid op kunnen leveren, is goed voor de woningmarkt en de lokale economie. Onderzoeksvraag Hoe kan stedelijke voedselproductie helpen de sociale cohesie te versterken? Plantdag met de buurtbewoners van ‘Foodscape Schilderswijk’ Pagina 10
Pagina 12Scoor meer met een online winkel in uw clubbladen. Velen gingen u voor en publiceerden mailings online.
421 Lees publicatie 116Home