nummer 1. Er zijn steeds meer winkels die Max Havelaar koffie, biologische melk en EKOwortels verkopen. Maar als we eerlijk zijn gaat de verandering niet snel genoeg. Afgesproken doelstellingen worden niet gehaald. Een van de redenen is dat de goedwillende consument of winkelier niet weet welk product duurzamer is. Over veel producten is weinig bekend. Eventuele informatie over duurzaamheid is vaak moeilijk toegankelijk. Of het zit verstopt in één van de vele beeldmerken. Er zijn 80 verschillende keurmerken, allemaal met hun eigen claim. EKO, Eco, Milieukeur, Milieubarometer, Max Havelaar; de consument ziet door de bomen het bos niet meer. 1.1.3 Afvalpreventie en scheiding Met de toegenomen consumptie in de laatste decennia is ook het afvalprobleem gegroeid. Om de milieu-impact te beperken en grondstoftekorten te vermijden werden in de jaren ’70 vanuit de overheid de eerste stappen gezet om ongecontroleerde dumping en verbranding van afval aan te pakken. Dit culmineerde in 1979 in de Ladder van Lansink: preventie, hergebruik, verbranden, storten. De opties bovenaan de ladder hebben daarbij de hoogste voorkeur, en pas als de optie met hoogste voorkeur niet gerealiseerd kan worden, komt een volgende optie in aanmerking. In de jaren ’90 werd door steeds meer gemeenten afstand gedaan van het solidariteitsprincipe, waarin de afvalstoffenheffing per huishouden berekend wordt door eenvoudigweg de totale kosten van afvalverwerking te delen door het aantal huishoudens, ongeacht de hoeveelheid afval die elk huishouden daadwerkelijk heeft aangeleverd. Dit had tot nadeel dat huishoudens geen enkele stimulans ondervonden hun afval te beperken. Vanuit het idee van afvalpreventie en om de Europese richtlijnen te halen werd in veel gemeenten Diftar (gedifferentieerde tarieven) geïntroduceerd. Diftar werkt volgens het principe van ‘de vervuiler betaald’. Ook op het gebied van afvalscheiding en recycling zijn er ontwikkelingen. In 2002 werd in het Landelijk AfvalstoffenbeleidsPlan (LAP) vastgelegd dat 55% van al het aangeboden afval gescheiden moet zijn. Vandaag de dag wordt in de meeste gemeenten, restafval, GFT, glas, grofvuil, chemisch afval en papier afzonderlijk ingezameld. Inmiddels wordt nog maar 20% van het afval gestort of verbrand, maar in absolute zin neemt de hoeveelheid afval nog steeds toe. Omdat de koopkracht en daarmee de consumptie verder zal toenemen in de komende decennia, zullen gemeenten op zoek moeten (blijven) naar nieuwe instrumenten om afvalstromen te kunnen blijven beheersen. 1.1.4 Groen en schoon vervoer De auto is een normaal onderdeel van ons dagelijks leven. We gebruiken het voor werk en vrije tijd. Het geeft vrijheid en flexibiliteit. Toegang tot de auto betekent een grotere sociale mobiliteit. Tegelijkertijd leiden auto's tot milieu- en gezondheidsproblemen. 5 Pagina 10

Pagina 12

Voor folders, online uitgaves en lesboeken zie het Online Touch content management beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een e-commerce shop in uw weekbladen.

453 Lees publicatie 147Home