118 Wie het gebrek aan betrokkkenheid en het verdwijnen van het verlangen wil begrijpen, kan niet om de Dood van God heen. 119 De Dood van God: als er één hooggebergte te overwinnen is, dan is het dit wel. Als er één oceaan is die we moeten leegdrinken, dan ligt hij hier aan onze voeten. 120 Nooit vergeten: Nietzsche was een fan van Herakleitos. Ook bij hem is ‘worden’ het centrale werkwoord! 121 De Dood van God: dat was het failliet van het Ware, het Goede en het Schone. Moeten we daar nog iets aan toevoegen? Is dit niet wat velen diep in zichzelf (in hun hart, hun adem, op hun netvlies) voelen, of tenminste voor-voelen? Zijn wij niet allemaal postmodern? Staan wij niet allemaal voor de uitdaging de post-natuur te voorkomen? 122 Maar wat als juist deze Dood van God een wake-up call is? Nietzsche laat er geen misverstand over bestaan dat wij degenen zijn die hem gedood hebben. Dat doet aan Baudrillard denken die stelt dat wij daders en slachtoffers zijn van een perfect crime. Onze perfecte misdaad bestaat eruit de natuur perfect te laten verdwijnen in de vorm van een Nature 2.0. Hoezo misdaad? Niemand zal niets missen. Hoezo slachtoffer? Hoezo verlangen? Een wereld zonder verlangen verlangt niet naar verlangen. 84 Pagina 84

Pagina 86

Heeft u een vaktijdschrift, onlinepublisher of digi-studiegidsen? Gebruik Online Touch: onderwijsmagazine online op uw website plaatsen.

541 Lees publicatie 215Home