VIII Narratologische matrix Langzaam wordt duidelijk dat natuurverhalen structuren, initiatieven en interventies zijn die ertoe leiden dat mens en natuur samen een verhaal vormen tegen de horizon van een gedeelde duurzame toekomst. Niet zomaar een verhaal. Maar een narratieve open-eindconstructie die integraal aansluit op wat verloren is gegaan, op wat aan kansen is blijven liggen, of wat met geweld of door onwetendheid werd onderdrukt. Met als kern dat natuurvergetenheid een bron is van weerstand én verandering. Maar waarom is weerstand essentieel? Waarom is er intuïtief zoveel te zeggen voor de gedachte dat uitgerekend weerstand de weg wijst naar verandering? Zoekt verandering dan niet de weg van de minste weerstand? Misschien raken we hier een zenuw die onze manier van omgaan met de natuur sinds mensenheugenis parten speelt. In zekere zin hebben we in de interactie met onze natuurlijke omgevingen veelal de wegen van de minste tegenstreving gezocht. Is het te kort door de bocht om te stellen dat ons dat aan de rand van een faillissement aan het brengen is? Tekent zich wellicht af dat die weg van de minste weerstand een doodlopende route gaat zijn omdat hij uiteindelijk uitmondt in de grootste denkbare weerstand? En is precies die weerstand tegen de gedachte dat de weg van de minste weerstand steeds minder opportuun is de angel van menige weerstand? 119 Pagina 119

Pagina 121

Heeft u een tijdschrift, page flip flash of digi-maandbladen? Gebruik Online Touch: relatiemagazine online plaatsen.

541 Lees publicatie 215Home