114 HOOFDSTUK 3 III HUIZEN BOUWEN OF JUIST NIET Sinds 1998 is Willemina van der Goes-Petter verantwoordelijk voor het landgoed. Wat haar betreft twintig jaar te vroeg, want ze had een heel andere loopbaan in gedachten. Na haar studie rechten was ze drie jaar beroepsmilitair. Daarna had ze ervaring willen opdoen in de rechterlijke macht of de advocatuur. “Ergens na mijn veertigste zag ik dit landgoed als een mooi perspectief. Maar mijn moeder was al bijna zeventig en min of meer tegelijk kwamen toen de plannen voor een hogesnelheidslijn door ons landgoed en de oprichting van het Nationaal park Utrechtse Heuvelrug. Ze vond dat deze ontwikkelingen een eigentijdse aanpak vergden waarvoor zij minder mogelijkheden voor zichzelf zag. En dat begreep ik wel. Mijn man stimuleerde me ook enorm. Maar ik heb er lang over nagedacht. Ja, een rentmeester had het voor enkele jaren over kunnen nemen. Maar ik ben hier opgegroeid.” tot 2019. Daarin staan mooie resultaten over de eerste tien jaar. De inkomsten stegen sneller dan verwacht. Eén pachter kreeg tachtig hectare grond, voorheen verdeeld over vier boerderijen. Woningen kwamen eerder vrij door vertrek of overlijden. Die huizen konden direct in erfpacht worden uitgegeven of er kon een recht van opstal worden gevestigd. En ineens kwam de kans voorbij om twaalf hectare bos te kopen en drie hectare met een recreatiewoning en gebouwen tussen het landgoed en het dorp Maarn. Grond met een inkomstenbron dus. Ze schakelde twee adviseurs in: de huidige directeur van het rentmeesterkantoor ’t Schoutenhuis en een bevriende architect met wie ze tweewekelijks overlegt. Ze begon te schrijven aan een Landgoedvisie. Belangrijkste doel: binnen tien jaar een rendabel landgoed ontwikkelen. Inmiddels is de tweede visie klaar met de plannen De ontwikkeling van het Landgoed Maarsbergen begon met het zomerhuis dat de Amsterdamse koopman Samuel de Marez kocht in 1650. De Marez begon met de aanleg van een 17e-eeuws park in de hei en het moeras. In de 19e eeuw past Jan Andries Dubois het park rond het huis aan en maakte een begin met bebossing. De huidige eigenaren en bewoners van het huis zijn nakomelingen van Karel Antonie Godin de Beaufort, die het huis Maarsbergen in 1882 kocht met omliggende landerijen. In het park zijn de invloeden van de 17e en van de 19e eeuw nog steeds te zien. Karakteristieken Maarsbergen 400 hectare, waarvan 80 hectare landbouw, 270 hectare bos, hei, houtwallen, natuurgrasland en elf poelen, 50 hectare park, erf en overige gronden. 17 gebouwen. Personeel 5 fte’s. INKOMSTEN 60% inkomsten uit huur, erfpacht. 30% uit pacht. 5% uit bos, hout, op het landgoed gemaakte meubels en dergelijke, subsidie. 5% uit verhuur oranjerie, evenementen. PLANNEN NSW-bv, webwinkel houten producten, meer educatie kinderen, zomerschool. Willemina van der Goes-Petter, studeerde in 1995 te Utrecht af op Nederlands recht, privaatrecht, volgde daarna de Algemene Militaire Opleiding Specialist in Breda en kreeg in 1996 de opleiding tot krijgsgevangenondervrager. Ruim drie jaar werkte zij bij het Militaire Inlichtingenpeloton te Ede. Vanaf 1999 geeft zij leiding aan acht medewerkers en tientallen vrijwilligers op het Landgoed Maarsbergen. Afgelopen jaren volgde zij een post-HBO opleiding Mediation en een opleiding voor coaching en presenteren. Willemina van der Goes-Petter is lid van de Stichting Rentmeesterskamer, secretaris Stichting Samengestelde Wedstrijd Maarsbergen, voorzitter Stichting Vrienden Historische Buitenplaats Maarsbergen, plaatsvervangend lid Overlegorgaan Nationaal park Utrechtse Heuvelrug, lid Commissie van Toezicht van de Penitentiaire Inrichting Nieuwersluis. Zij was tot 2006 bestuurslid Utrechts Particulier Grondbezit en tot 2011 lid Raad van Toezicht Bosgroep Midden Nederland. Verder is zij actief wedstrijdruiter (eventing op internationaal niveau). Pagina 117

Pagina 119

Voor publicaties, online catalogussen en publicaties zie het Online Touch content management system systeem. Met de mogelijkheid voor een e-commerce shop in uw presentaties.

527 Lees publicatie 202Home