Cramer, vakminister noch politica, had net het licht uitgedaan. Energiebesparing. In een speciale trein was ze met een divers genootschap op pad voor de klapper van haar leven; de troosteloze beelden van de terugkerende halflege trein zonder minister spraken boekdelen. bij hen op om terug te gaan naar het fysische fundament en nog eens te bezien wat energie werkelijk is. Ze laten zich leiden door de bedreigingen van klimaatverandering in plaats van de kansen om ons energiesysteem met behoud van welvaart nu eindelijk eens netjes op een rij te krijgen. Maar leg het ze maar uit. We zitten letterlijk op een verkeerd spoor en de zaak moest wel een keer ontsporen. De beleidsmakers en beslissers in deze wereld blijven maar vasthouden aan de aloude opvatting over energie. Ze denken uitsluitend in termen van kwantiteit, een Jouletje meer of minder en dus ook een onsje CO2 meer of minder. Kennelijk komt het niet In plaats van duurzame daadkracht werd ik vorige maand getroffen door dodelijke daadkracht. Onze geiten hadden kennelijk koorts, so what. Overkomt ons allemaal toch wel eens? Maar 40.000 grotendeels drachtige geiten werden doodgespoten en verwerkt in een destructiebedrijf in Son voor duurzame energie en toepassing in de cementindustrie. Het geeft me een misselijk gevoel. Enfin, bij Cramer gaat hOpelijk het licht weer aan. Een LED-lichtje uiteraard, brandend op de duurzame elektriciteit van zo’n ongeboren geitje dat zelf nooit het licht mocht zien. Hoe ver kan de mensheid nog zinken? SHIT zotten de waarheid. “De rijke landen hebben de bankiers en de grote banken gered. Ik weet niet exact meer hoeveel dat gekost heeft, maar het was in elk geval een astronomisch bedrag. Ik heb al verschillende mensen horen zeggen: ‘Mocht het klimaat een bank zijn, hadden ze het al lang gered.’ Ik denk dat ook. Was het klimaat een grote kapitalistische bank, dan waren de rijke landen al lang in actie gekomen.” Wat mij echter in het bijzonder opviel in Kopenhagen en daarbuiten was het aantal jonge mensen dat op de been was. Zij stonden letterlijk en figuurlijk in de kou. Ze zijn het geneuzel zat en eisen veranderingen voor een duurzamere en meer rechtvaardige wereld. Hun waarnemingen zijn helder, hun gevoel zuiver en hun slogans scherp. “Survival of the fattest” versus “survival of the fittest”. De Westerse wereld, die met 20% van de wereldbevolking zo’n 80% genomen heeft van alles wat er te nemen viel, zal aan de herstelbetalingen moeten. Maar ja ..... de leiders zijn even niet thuis. Europoort Kringen, januari 2010. 32 De olieprijs stijgt, de beurs klimt uit het dal en bij de TV-zender RTL 7 worden de standaard wijsheden weer uit de kast gehaald. De crisis lijkt voorbij en het sentiment is positief maar ik heb heel gemengde gevoelens. Het idee dat ook mijn pensioen tijdelijk gered is, is op zijn zachtst gezegd prettig. Maar het lijkt erop dat we maar weinig geleerd hebben van deze financiële crisis. De kans om een omslag te maken naar een duurzamere samenleving is gemist, investeringen en innovaties in de kwaliteit van het bestaan zijn blijven liggen en we zijn weer hard op weg naar de status quo: ‘business-as-usual’. In de VS zijn de bonussen voor het bankpersoneel hoger als ooit tevoren. Op 16 december hield de Venezolaanse president Hugo Chávez een opmerkelijke toespraak op de VN-klimaattop in Kopenhagen. Ik hou niet zo van die man, maar vaak zeggen kinderen en Chávez kreeg van de zaal diverse open doekjes en dat is een veelbetekenend signaal. Maar het redden van het klimaat is grootheidsdenken, iets dat de mens door de geschiedenis heen zo kenmerkt en waar ook Chávez niet vies van is. Waar we aan moeten werken is het herinrichten van onze samenleving met duurzame bedrijvigheid, het opzetten van efficiëntere infrastructuren en het maken van een omslag naar meer leefbaarheid. Dan wordt als resultaat de aanslag op de fossiele grondstoffen vanzelf minder en kunnen het klimaat en het milieu recupereren van een burnout. We moeten dan wel af van de dwangmatige groei die ons systeem zo kenmerkt. Edgar Most, voormalig topbankier in zowel de DDR als nu in Duitsland, zegt: “Groei in de wereld is een dwang geworden om de rente over de schulden te kunnen betalen. Van 1970 tot 2006 is de schuldenlast in de wereld met het 35-voudige gestegen, de opbrengst uit de reële economie slechts met het 13-voudige. Dus zullen we vroeger of later 2/3 van het kapitaal moeten afwaarderen.” Hoppa, denk ik dan, daar gaat het ‘cybergeld’. Maar helaas ook het geld waar ik mijn hele leven lang hard voor gewerkt heb. Ik kan er niet blij van worden. 33 Pagina 17

Pagina 19

Scoor meer met een online shop in uw catalogi. Velen gingen u voor en publiceerden onderzoeksrapporten online.

528 Lees publicatie 201Home