MICROMAAKBAARHEID het gebied. Natuurlijk stoelt die stem op drijfzand. De onttovering van de wereld is allang voltooid. Maar dan: ook onze begrippen zijn ficties waarmee we ons een weg banen door die wonderlijke combinatie van de landschappen van geest en buitenwereld. In het bestemmen de stem van het landschap tot zijn recht laten komen: is dat geen nobel ambacht? Dus wie bestemt in het ideale geval? Antwoord: wij: het in-elkaar van mens en plaats. Chaos/orde – Meteen al in de titel van het boek The discomfort of richness legt de Britse historicus Simon Schama de vinger op de schaduwzijde van de Hollandse mentaliteit om alles te willen ordenen. In de Gouden Eeuw neigden wij er al naar om in onze tuinen elk grassprietje te verantwoorden. Het verschil tussen chaos en orde zit echter vooral tussen onze oren. Zet die bril af, en er gaat een wereld open. Bijvoorbeeld die van een praktijk waarin minimale interventies kunnen leiden tot fenomenale gevolgen. Guerilla gardening? Over micromaakbaarheid gesproken. Scheppen/ontdekken – Scheppen we een gebied of ontdekken we het terwijl we het scheppen? Schept een gebied ons terwijl we het ontdekken? Bekende ervaring van creatieven: vanaf een bepaald moment schept het kunstwerk zichzelf. Vaak een teken dat het goed zit. Al weet je het zelden zeker. Revolutie/evolutie – Wil je omwentelen of met kleine stapjes eenzelfde doel bereiken? In het eerste geval is de planoloog een hemelbestormer die het risico loopt te ver voor de troepen uit de lopen. In het tweede geval zoekt hij naar de juiste knoppen om aan te draaien – zodanig dat het in-elkaar van mens en gebied beweegt in een gewenste richting. Relationele planologie als het zoeken en bedienen van de juiste knoppen. 52 Pagina 53
Pagina 55Scoor meer met een online winkel in uw catalogi. Velen gingen u voor en publiceerden vakbladen online.
515 Lees publicatie 192Home