ZIJNSVERGETENHEID van menselijk in-de-wereld-zijn en plaatselijk in-de-mens-zijn wezenlijk is voor ons nieuwe ademveld. Het begrip in-de-wereld-zijn werd geboren in het hoofd van de Duitse filosoof Martin Heidegger die het uitgewerkte in zijn roemruchte boek Zijn en tijd (1927). Dasein (er-zijn) ofwel menszijn is voor Heidegger wezenlijk in-de-wereld-zijn. Met als belangrijkste kenmerk zijn tijdelijkheid: het er-zijn is sein-zum-Tode ofwel leven in het licht van het besef van de eindigheid van het bestaan. Denk aan de uitspraak mors certa, hora incerta (de dood is zeker, het uur waarop onzeker). Heidegger maakte onderscheid tussen eigenlijk en oneigenlijk bestaan. Oneigenlijk dasein is menselijke existentie die wordt opgeslorpt door het zogenaamde ‘men’ (zeg maar de kuddegeest die je ontslaat van zelfstandig denken). Eigenlijk is dasein als het doordrongen is van het feit dat de dood vroeg of laat aan je deur klopt. Volgens Heidegger was de twintigste eeuw in grote mate overgeleverd aan een zogenaamde zijnsvergetenheid: vooral door de techniek en de media waren de volksmassa’s zo in de ban van het ‘men’ dat men zelfs niet meer op het idee kwam om de vraag naar de zin van het zijn te stellen. Heidegger stelde die vraag wel. Met als antwoord dat de zin van zijn gelegen is in de tijdelijkheid van het menselijk bestaan. Eigenlijk dasein wordt pas mogelijk door je tot deze tijdelijkheid te verhouden. Tot zover de tweede voorbereidende schermutseling. 26 Pagina 27
Pagina 29Heeft u een onderwijscatalogus, z-mags of internet relatiemagazines? Gebruik Online Touch: sportblad van pdf naar online converteren.
515 Lees publicatie 192Home