Nieuwe coalities zoals in Zijldijk ontstaan niet vanzelf. Op zijn minst is daarvoor nodig dat nieuwe partijen elkaar ontmoeten. Binnen bestaande overlegstructuren is dat vaak niet het geval. De zorgsector ontmoet bijvoorbeeld niet vaak de landbouw- of natuursector. Bovendien veronderstelt vorming van nieuwe coalities dat deelnemers iets gezamenlijks hebben. Dat is in de eerste fase van coalitievorming vaak alleen maar een vaag idee of het besef dat men te maken heeft met problemen die urgent om een oplossing vragen. Mogelijk is men aanvankelijk nog niet ervan overtuigd dat een gezamenlijke aanpak voordelen biedt. Misschien heeft men ook geen idee in welke richting een oplossing moet worden gezocht. Met andere woorden: waarom zou een energieproducent samen met de natuurbeheerder om tafel gaan zitten als ze nog geen idee hebben wat dat zou kunnen opleveren? Kenmerk van deze nieuwe coalities is dat partners elkaar gaan opzoeken vanwege hun gedeelde waarden in plaats van gedeelde belangen. Dat lijkt een klein verschil, maar dat is het niet. Gedeelde belangen − in feite zijn de huidige samenwerkingsverbanden daar vaak op geënt − gaan ervan uit dat de samenwerking voor alle partijen iets oplevert. Nemen we als voorbeeld de relatie tussen een woningcorporatie, een zorginstelling en enkele agrariërs. Stel dat partijen besluiten een gezamenlijk project te beginnen. De agrariërs leveren de grond, de woningcorporatie bouwt de huizen en de zorginstelling levert de diensten. Daarbij hoeft strikt genomen geen sprake te zijn van een systeeminnovatie. Men onderhandelt over de prijs van de grond en over de vraag wie welk deel van de plan- en Ontganiseren 70 Pagina 71

Pagina 73

Voor mailings, online boeken en handleidingen zie het Online Touch content management system systeem. Met de mogelijkheid voor een e-commerce shop in uw artikelen.

507 Lees publicatie 186Home