Stap 3: Gezamenlijk de universele waarden bepalen Na het mengen van de groepen worden de definitieve universele waarden vastgelegd. Tijdens de pilot in het Dordtse Wielwijk is hiervoor een eigen spel gemaakt: het universele waardenspel. Er zijn vijf kaarten met daarop de universele waarden die door de groepen zijn bepaald. In drie aparte kistjes zitten kaartjes met afbeeldingen, woorden en kleurenkaartjes. De bewoners worden in groepjes van vier à vijf personen verdeeld. Iedere groep schaart zich rond één universele waarde. Vervolgens kiest iedere deelnemer één of meerdere woorden, kleuren of beelden die volgens hem bij die waarde horen. Aan de deelnemers wordt opnieuw gevraagd welke verhalen zij associëren bij bepaalde woorden, beelden en kleuren. Wat roept het bij hen op? De vraag die daarnaast centraal staat, is: Welke kernwaarden koppel je aan deze woorden, beelden en kleuren? Daarop wordt opnieuw geassocieerd. Bij elke waarde vertellen de mensen elkaar weer nieuwe verhalen. De ontwerper(s) van de tuin bepalen op basis van dit spel de definitieve universele waarden, waarmee ze aan de slag gaan. De definitieve universele waarden zijn door de deelnemers gezamenlijk benoemd en bepaald. Deze waarden en de verhalen komen terug in het ontwerp van de tuin. Stap 4: Ontwerp van de tuin belangrijkste sleutel tot succes. Het vraagt vooral veel flexibiliteit van de betrokkenen en de projectleider. Deze laatste moet continue het proces aanpassen en opnieuw beginnen. En dat kost tijd. Dit geldt eveneens voor het beheer en onderhoud van dit stuk openbare ruimte. Enerzijds omdat dit deels door de buurtbewoners wordt gedaan, anderzijds omdat er op een andere manier met beheer omgegaan wordt. Goed onderhoud en beheer staat of valt bij de inzet, het enthousiasme en de betrokkenheid van de bewoners. Voor het beheer is een flexibel plan nodig dat een goed houvast biedt voor het gezamenlijke onderhoud. Een combinatie van een strak basisbeheer in combinatie met een flexibel participatief beheer, zoals Buitenruimte voor Contact deze al toepast in haar projecten (zie hoofdstuk 2). De ontwerper(s) maken de vertaalslag van de universele waarden naar een ontwerp. Daarin zien de deelnemers hun verhalen terug. De kunst van de ontwerper(s) is om een ontwerp te presenteren waarin de deelnemers zichzelf herkennen. Een ontwerp waarvan de deelnemers direct zeggen: Dit is onze tuin. Met de professionaliteit van de ontwerper(s), de betrokkenheid en de vaardigheid om die vertaalslag te maken staat of valt het project. Want de bewoners willen de input die zij geleverd hebben tijdens de groepsgesprekken weerspiegeld zien in het ontwerp. Met de presentatie van het ontwerp komt het groenreminiscentieproject in het ‘reguliere’ proces van gebiedsontwikkeling. Om zo’n bijzonder groenproject als deze op te zetten, is een gedegen voorbereiding niet de Foto: Buitenruimte voor Contact. 39 Pagina 45

Pagina 47

Heeft u een lesboek, digibrochure of digi jaarverslagen? Gebruik Online Touch: verenigingsblad online uitgeven.

468 Lees publicatie 160Home