26 Wat voor soort werking gaat er uit van een concept? De gang van de huidige praktijk (P1) naar de nieuwe praktijk (P2) is een doorgaand proces van doen en zelfreflectie. Er ontstaat kennis in de vorm van een concept (C). Het concept is in ontwikkeling. Van dat concept gaat ook weer een werking uit (zie axioma 5). P2 is een ‘verzadigingspunt’ in de conceptuele ontwikkeling waarvan achteraf geconstateerd wordt dat het te onderscheiden is van P1. Kern: Kennis is niet statisch (zoals informatie) maar wordt voortdurend ontwikkeld. Axioma 3: De praktijkgemeenschap is eenheid van leren Is het begrip ‘ervaring’ hier niet van toepassing? Waarom ontstaat een concept in de marge? We nemen afscheid van de vanzelfsprekendheid dat de praktijk wacht op en geholpen is met kant-en-klare kennis die is ontwikkeld op basis van wetenschappelijk onderzoek. Door kennis als opbrengst van handelen in de praktijk te beschouwen, bezit kennis geen aparte plaats in een geheugen, tekst of database, om vervolgens te worden geactiveerd door leren en toepassen. Kennis is een combinatie van mensen plus de boeken, rapporten en computers. De eenheid van analyse is de handelingspraktijk waar kennis c.q. leren niet kan worden onderscheiden van haar actoren in een doorgaand proces van ‘bekrachtiging, constructie en vernieuwing’. Een concept (groene cirkel met aanduiding C) ontstaat vaak in de marge van een praktijkgemeenschap, waaraan overigens ook wetenschappers meedoen, en rond dat concept ontstaat een nieuwe praktijk (zwarte cirkel rond de groene). Het randverschijnsel kan uiteindelijk hoofdverschijnsel worden als de praktijk doorgroeit. Het concept fungeert daarbij als een perspectief (groene gestippelde cirkel). Kern: Nieuwe concepten zijn te beschouwen als grenspraktijken, dus gesitueerd in de huidige praktijk én de nieuwe, opkomende praktijk Pagina 31

Pagina 33

Heeft u een relatiemagazine, turn pages of online publicaties? Gebruik Online Touch: lesboek van pdf naar online converteren.

347 Lees publicatie 100Home