directe scheiding en verwijdering van mest en urine. Voor de oude stallen zijn de verliezen groter. De drijfmest uit de oude stal plus de feces uit de nieuwe stal gaan gezamenlijk naar de monovergister. De samenstelling van het digestaat komt in de praktijk uit op 6-7 g/kg N en 2,5-3 g/kg P2O5. De opbrengsten aan biogas lagen tussen 30 en 40 m³ per ton. Het digestaat werd gescheiden middels een schroefpers of centrifuge in een dikke fractie (3.244 ton per jaar) met 28% ds en een dunne fractie (12.846 ton per jaar) met 5% ds. De dikke fractie werd deels ingedroogd met de restwarmte uit de gasturbines. Middels de afzet van het gedroogde product voor exportdoeleinden kan aan de verplichte mestverwerking (35% van het fosfaatoverschot in 2016) worden voldaan. De dunne fractie is mede gebruikt als voedingsmedium voor de algen. In 2015 zijn diverse testen verricht om de dunne fractie thermisch of mechanisch (middels membraandestillatie of ultrafiltratie) te scheiden in een gepasteuriseerd ammoniakwater (die als schoon voedingsmedium voor kroosteelt kan dienen) en een gepasteuriseerd dik deel (een stroop) die door drogen nog verder kan worden ingedikt en verkocht. Deze testen zijn mede mogelijk gemaakt door de provincie Gelderland. Uit de testen bleek dat het technisch mogelijk is om de dunne fractie met behulp van restwarmte verder te scheiden. echter, de scheidingsinstallatie is nog erg storingsgevoelig en behoeft verdere ontwikkeling voordat deze marktrijp is. De leveranciers werken aan een robuuster systeem. De dunne fractie is daarom nog rechtstreeks op het land gebracht. Energieproductie De verliezen van NH3 en CH4 in de stal door uitscheiding en door organische vergisting op vloeren en roosters bedroegen globaal 87 ton/ jaar mest, met 37 ton/jaar CH4 en 24 ton/jaar NH3. Er waren geregeld storingen in de vergister, als gevolg van vastgelopen pompen, onvoldoende biologische stabiliteit en pieken in de zwavelconcentratie. De vergisters hebben lange tijd op circa 60% capaciteit gedraaid om voldoende verblijftijd te garanderen. Gaandeweg 2015 is de capaciteit langzaam opgevoerd, tot circa 70% begin 2016. De totale elektriciteitsproductie uit biogas komt uit op 400.000 kWh per jaar. Bij de verbranding van het biogas in de WKK wordt niet alleen elektriciteit geproduceerd, maar komt ook warmte vrij. De warmte uit de uitlaatgassen (300 °C) wordt teruggewonnen en via een warmtenet naar een naburige kalverhouderij getransporteerd. Hier is dagelijks een grote hoeveelheid water van 85 °C nodig om de aanwezige witvleeskalveren van warme kalvermelk te voorzien. Door deze extra benutting stijgt het totaalrendement van de turbines naar circa 82%. De kalveren produceren verder een aanzienlijke hoeveelheid warmte. Dit wordt becijferd op 43,8 MJ per kalf per dag (rekening houdend met een gemiddelde grootte van de kalveren) op basis van 507 W per dier. Deze hoeveelheid warmte kan gebruikt worden voor verwarming van de lucht in de kas. 3 Pagina 10

Pagina 12

Heeft u een rapport, digi-magazine of online artikelen? Gebruik Online Touch: artikel naar een digitale publicatie converteren.

644 Lees publicatie 256Home