24 ook sprake van een tegenovergestelde trend onder allochtone jongeren. Daar neemt het autobezit juist toe. Jongeren zonder auto hoeven natuurlijk niet per se natuurliefhebbers te zijn, maar zij kunnen ook de nieuwe natuurontdekkers zijn. Zij willen voor hun spontane behoefte aan frisse lucht of ontspanning niet afhankelijk zijn van openbaar vervoer, dat bovendien vaak geen totaaloplossing biedt voor de soms moeilijk toegankelijke natuurgebieden. Zij zoeken een snelle dienst die elk moment aan te vragen is en altijd dichtbij is. Bovendien is de dienst gemakkelijk in het gebruik. Voor zo’n service zal een deelautodienst in een stad kunnen worden opgezet. Het delen van auto’s levert gemeenten in potentie veel maatschappelijke voordelen op. Het zorgt voor minder parkeerdruk, lagere CO2-uitstoot en minder ruimtebeslag. Bovendien maakt het de stad minder afhankelijk van het gebruik van auto’s en gaat het energieverbruik in een stad omlaag. Maar het heeft ook een aantal positieve sociale effecten, zoals een betere leefbaarheid in de stad en een betere sociale cohesie tussen buurtgenoten of autodelers. Bovendien maakt het de toegangsmogelijkheden in een stad naar groene zones in en om de stad groter. Dit zijn ook precies de argumenten waarmee de huidige initiatiefnemers van autodelen de grotere gemeenten overtuigen. Gemeenten kunnen ook zelf maatregelen nemen die het gebruik van deelauto’s kunnen stimuleren. Amsterdam is daarin voorloper (zie Figuur 4). Typische maatregelen die een gemeente kan nemen, zijn: - Snelle procedure voor de verstrekking van gereserveerde parkeerplekken voor deelauto’s. Zo hoeven gebruikers nooit lang te zoeken naar een parkeerplek of een geparkeerde deelauto; - Het aanbieden van een parkeervergunning voor meerdere sectoren in een stad voor autodelers, zodat deelauto’s in een groter gebied in de stad geparkeerd kunnen worden; - Het duurder maken van een parkeervergunning voor een tweede auto, zodat autobezitters eerder geneigd zijn een deelauto te gebruiken in plaats van een tweede auto aan te kopen; - Het mobiliteitsbeleid in steden kan inspelen op groepen die vatbaar zijn voor minder autobezit met woningprojecten zonder parkeerplaatsen. Ten slotte wordt de kern van het concept gevormd door een netwerk van particuliere autodelers. Dit zijn eigenaren van auto’s die vaker stilstaan dan rijden. Ter compensatie van de in verhouding hoge kosten van het autobezit, wordt de auto uitgeleend tegen een vergoeding op de momenten dat de auto niet zelf gebruikt wordt. Autodelers hebben primair economische motieven: ze willen kosten besparen of een kleine bijverdienste genereren. Daarnaast streeft men ook een soort sociaal-maatschappelijk doel na: het bijdragen aan een betere leefomgeving met minder auto’s en een sterkere sociale band tussen buurtbewoners. Pagina 23

Pagina 25

Voor weekbladen, online cursussen en edities zie het Online Touch content management system systeem. Met de mogelijkheid voor een online shop in uw verenigingsbladen.

607 Lees publicatie 248Home