3 . 3 . 3 U re n i n w i s s e l e n v o o r E u ro ’s Er bestaan nauwelijks programma’s waarin de verdiende uren inwisselbaar zijn voor euro’s. Alleen in senioren-genossenschaften kunnen uren uitgekeerd worden, waarbij een uur gelijkgesteld wordt aan €6,50. De stap om uren te kunnen converteren naar euro’s is, als we leren van commerciële loyaltyprogramma’s, pre-paid telefoonkaarten en de OVchipknip, feitelijk heel klein. In Tijdpunten ‘koopt’ een overheid, instelling of bedrijf ‘uren’ in, en keert deze voor bewezen diensten uit aan burgers. Vervolgens kunnen burgers de ‘uren’ onderling besteden, en ultimo – bijvoorbeeld vanaf een bepaalde drempelwaarde – besteden bij overheden, instellingen en/of bedrijven voor gewenste producten/diensten. Deze ontvangende partijen kunnen vervolgens de tijd terugwisselen naar euro’s (of, vanzelfsprekend, opnieuw aan particulieren in omloop brengen). Elke deelnemende organisatie legt in een overeenkomst met de uitvoerder vast tegen welke prijs tijd kan worden gekocht en worden teruggewisseld. Deze wisselkoers kan van organisatie tot organisatie sterk verschillen. Leidend hierbij is de kostenstructuur van die organisatie. De brutomarge op een bioscoopkaartje is bijvoorbeeld vrijwel 100%; als de bioscoopstoel die met ‘uren’ wordt betaald anders onbezet zou blijven, maakt de bioscoop geen kosten om deze klant te bedienen. Er is zelfs voor de bioscoop een positief effect: de bezoeker zal in ieder geval een drankje nuttigen dat wordt betaald in euro’s en nooit zou zijn verkocht zonder zijn komst. Elke cent die de bioscoop eigenaar dus voor zijn verdiende uren krijgt, is meegenomen. De brutomarge op levensmiddelen is echter heel laag; ongeveer 2% tot 5%. Om een winkelier in dit segment van de markt te stimuleren ‘uren’ als betaling te accepteren zal de wisselkoers heel hoog moeten zijn. Terwijl overheden, organisaties en winkeliers de mogelijkheid hebben ‘uren’ te converteren naar euro’s, hebben burgers uitdrukkelijk nooit de mogelijkheid hun ‘uren’ om te wisselen voor euro’s. 3.4 Waardebepaling en waardegaranties 3.4.1 Waardebepaling In Time Banks en zorgruil programma’s is in principe een ‘uur’ echt een uur aan werk waard; de diensten van alle deelnemers zijn gelijkwaardig. De ervaring leert echter dat het verstandig is aanvullende spelregels te maken over de waarde van een uur. In Tijdpunten gelden de volgende regels: • In bijzondere omstandigheden wordt zwaar werk of werk waar specifieke competenties voor nodig zijn, met 2 ‘uur’ per uur beloond (er is een verschil tussen iemand naar de dokter rijden, of de tuin aanleggen). 14 Pagina 19
Pagina 21Interactieve emagazine, deze magazine of jaarverslag is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online maken van web artikelen.
455 Lees publicatie 148Home