1. Inleiding Soja is een eiwitrijke peulvrucht met zeer uiteenlopende toepassingen in de veevoer- en voedingsmiddelenindustrie, de chemie en cosmetica. Nederland importeert veel soja − met name in de vorm van bonen en schroot − en vormt een belangrijke schakel in de sojaketen van verwerking, distributie en handel van sojaproducten. Soja is onderwerp van maatschappelijk debat − nationaal en internationaal. Maatschappelijke organisaties associëren de teelt met ontbossing, sociale misstanden en erosie in de belangrijke productielanden Brazilië en Argentinië. Brede vraagstukken zoals genetische modificatie, honger en schuldenproblematiek worden er ook aan gekoppeld. Tegen deze achtergrond is het de vraag in hoeverre Europa in staat zou zijn om meer van haar eiwitbehoefte zelf te produceren. Soja wordt in Europa maar weinig geteeld. De boon heeft een warm en vochtig klimaat nodig, omstandigheden die zich in Europa nauwelijks voordoen. Alternatieve eiwitrijke landbouwgewassen zoals erwten en lupine worden op bescheiden schaal geteeld omdat de opbrengsten in kilogram per hectare en de gangbare prijzen deze teelten niet bijzonder aantrekkelijk maken voor de Europese boer (Kamp et al, 2008)1 . De introductie van een nieuwe lupinesoort in Europa die in ZuidAmerika bewezen heeft hoge kilogramopbrengsten te kunnen leveren, zou misschien wel tot een economisch rendabele teelt kunnen uitgroeien. Deze beknopte notitie gaat in op de voorwaarden waaronder die nieuwe lupinesoort een mogelijke vervanger van soja in het veevoer zou kunnen zijn. 1 Momenteel wordt er slechts op beperkte schaal lupine verbouwd: nog geen 100.000 ha in de EU-27. Zie bijlage 1 voor een korte beschrijving van de teelt van lupine in Nederland en Europa. 3 Pagina 8
Pagina 10Interactieve digitale archief, deze uitgave of mailing is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het digitaal bladerbaar maken van digi nieuwsbrieven.
569 Lees publicatie 230Home