III De menselijke horizon 52 Het verhaal van de natuurvergetenheid is zelf een natuurverhaal. Sterker: het is het verhaal bij uitstek om achter de coulissen van de hedendaagse impasses (zoals de afstand tussen betrokkenheid en beleid) te kijken en hun gordiaanse knopen door te hakken. Onze stelling is dan ook dat het zaak is het natuurverhaal van de natuurvergetenheid op te sporen, expliciet te maken en te vertellen. Het vertellen van het verhaal of de verhalen van de natuurvergetenheid als eerste stap om over de schaduw van die vergetenheid heen te springen: dát is de eerste uitdaging die voor ons ligt. Aldus beginnen natuurverhalen als een voorzetting van de natuurvergetenheid met lucide middelen. De natuurvergetenheid zelf is het materiaal dat we kunnen gebruiken om haarzelf te overstijgen en in heilzamere – misschien wel onvergetelijke! – richtingen van betrokkenheid te kanaliseren. Zoals gezegd: het verhaal van de natuurvergetenheid is rijk en complex. Wellicht valt het zelfs samen met onze eigen geschiedenis: de geschiedenis van de soort als een historie van toenemende vergetenheid, vervreemding en onttovering: is dat niet het hooggebergte dat opdoemt? Met als inzet een andere, betere, natuurlijkere en menselijkere horizon: is dat niet de oceaan die voor ons ligt? 66 Pagina 66
Pagina 68Interactieve online rapport, deze vaktijdschrift of studiegids is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online zetten van digi-artikelen.
541 Lees publicatie 215Home