sinds die openbaring verstreken. De tijd die wij veredelen, of die te veredelen is, is verleden, heden noch toekomst.’ Die tijdloze menselijke mogelijkheid en waardigheid begrijpen, doorzien, respecteren en vieren als hoogste vorm van begrip, ervaring en emotie: wellicht is dat de laatste en hoogste ambitie van al die benaderingen die we met Testament van Terra onder een noemer proberen te brengen. De weerstand blijft dus in meer of mindere mate altijd bestaan. Wat telt zijn de kwaliteiten waarin we die weerstand kanaliseren. Zolang het contact met het geheim blijft leven, zullen er denkers en dichters zijn die de eeuwige bewegingen tussen vergeten en herinneren onder de aandacht brengen als bewijs van mens-zijn. Leve de weerstand tegen teksten als deze! Het is mede bij de gratie daarvan dat de navelstreng met onze ‘gelijkgeborenheid’ met de natuur blijft bestaan en tegelijk een koord kan zijn waarmee wij ons naar een mens- en natuurwaardige toekomst trekken. Want inderdaad: uiteindelijk wil dit testament een liefdesverklaring zijn. In de hoop dat steeds meer mensen met zulke verklaringen instemmen. Een liefdesverklaring van en voor mens en natuur als grondslag van onze samenleving: mag ieder natuurverhaal daar uiteindelijk niet van doortrokken zijn? Dus stel dat André Kuipers bij een derde ruimtereis een ruimtewandeling maakt, zwevend boven háár, Terra, oorsprong en bestemming van de diersoort mens. En stel dat hij Testament van Terra op zak heeft. En het verliest. En dat de interplanetaire flessenpost na verloop van tijd in handen komt van een buitenaardse beschaving. Staat hier geschreven wat wij willen dat zij over ons begrijpen? Willen we dat ze begrijpen dat wij van haar, Terra, houden? Durven we te bekennen dat we de kern van die liefde, bron van 157 Pagina 157

Pagina 159

Heeft u een archief, noviafacts of web PDF's? Gebruik Online Touch: onderwijscatalogus naar een online publicatie converteren.

541 Lees publicatie 215Home