78 Deze inkomsten worden verkregen via de zuiveringsheffing. Zoals eerder gezegd, is deze heffing onderdeel van de waterschapslasten die via de Waterschapswet door de waterschappen worden geïnd. De grondslag voor deze heffing is het aantal vervuilingeenheden per huishouden. In het staatje van Figuur 44 is te zien dat voor het gebruik van 1 m³ water, de eindgebruiker in 2010 circa € 2,85 betaalde. Meer dan de helft van dat bedrag is opgebouwd uit belastingen: de zuiveringsheffing van de waterschappen, de rioolbelasting van de gemeente, de belasting die een waterbedrijf moet betalen op geproduceerd leidingwater, de btw over dat leidingwater en de kostprijsverhogende belastingen. Een waterbedrijf houdt € 1,16 over aan 1 m³ water, terwijl diezelfde m� ongeveer € 0,50 waard is als het gewonnen wordt. Dit laatste tarief is een inschatting aan de hand van de onderlinge verrekeningen die waterbedrijven maken als ze water bij elkaar inkopen (kosten voor transport van rivierwater naar de duinen volgens Vewin). Zo is ook te berekenen hoeveel het grondwater in 1 ha duinen waard is. Omdat waterwinningbedrijven verplicht zijn niet meer grondwater aan het duingebied onttrekken dan erin zit, nemen we alleen de jaarlijkse toename van zoetwater mee in de berekening. Volgens Figuur 42 is die toename gelijk aan 4 miljard m³. Uitgaande van het feit dat het areaal vasteland in Nederland 3.684.000 ha groot is, betekent dat een toename van 1.086 m³ grondwatervoorraad per ha (zie Figuur 1). Bij een tarief van € 0,50 per m³ grondwater, is het grondwater op één hectare € 543 waard. Voor het vermarkten van drinkwater moet een aantal uitdagingen overwonnen worden. Allereerst gedraagt het product drinkwater zich als een dissatisfier. Dat betekent dat levering van water bij de gebruiker niet leidt tot extra tevredenheid, want dat verwacht hij als hij de kraan openzet. Op het moment dat er geen of bruin water uit de kraan komt, leidt dit tot juist tot ontevredenheid. Dit is een specifieke (maar niet unieke) problematiek, omdat bij de meeste producten of diensten de aanwezigheid van de aankoop juist leidt tot tevredenheid (satisfiers). En daarmee is ook een tweede kenmerk van drinkwater aangestipt: het is een commodity, een algemeen goed, waarvan iedereen gewend is er op dezelfde manier gebruik van te maken. Dat maakt het moeilijk om het als een onderscheidend product in de markt te brengen, wat vaak een voorwaarde is om extra waarde te creëren. De manier om doorgaans toegevoegde waarde voor dit soort goederen te genereren, is door het weer bijzonder te maken. Dit kan bijvoorbeeld door schaarste te creëren (stop het in een pak of fles) of door het voeren van een merknaam (Bar-le-Duc, Sourcy) of door extra waarden aan het product toe te voegen (zuiver, gezond). Pagina 77

Pagina 79

Heeft u een reisgids, issuu of digi studiegidsen? Gebruik Online Touch: editie digitaal uitgeven.

531 Lees publicatie 204Home