154 HOOFDSTUK 3 M Natuurwinst met wateropvang “Provincie en waterschap zochten een gebied voor een proeftuin voor een antiverdrogingsplan. De Sandenburgse plannen voor nieuwe natuur leken hen heel geschikt. Hier komt het natuurlijke waterpeil weer terug. Dat wil zeggen dat het natter is in de winter en droger in de zomer. Het gebiedsgebonden water houden we vast met dammetjes. Gebiedsvreemd water mag er niet in, zoals uit de voedselrijke Langbroeker Wetering.” Frederik graaf van Lynden van Sandenburg, eigenaar van 600 hectare in het Kromme Rijngebied met een wit kasteel: “Dit Sandenburg Initiatief van ruim veertig hectare kost € 340.000, waarvan de provincie Utrecht € 250.000 betaalt. Zes hectare wordt bos, de rest blijft open en wordt kruidenrijk grasland. Op deze veertig hectare wordt al zeven jaar niet gemest. Je ziet de bloemenrijkdom snel toenemen. Met de grond die vrijkomt bij de aanleg van sloten en poelen creëren we een habitat voor hazelwormen. Een biologische graanakker trekt patrijzen, die we in tien jaar niet meer hadden gezien.” “Een boer wilde stoppen omdat de grond erg nat is en moeilijk te bewerken. Het gebied ligt laag tussen de Kromme Rijn en de Langbroeker Wetering. Er komt hier veel kwelwater omhoog dat van de Utrechtse Heuvelrug stroomt. Dankzij een ontpachtingssubsidie kon de boer in Werkhoven, vijf kilometer verderop, een eigen boerderij beginnen. En dankzij een compensatie voor de waardedaling van de grond konden wij hier nieuwe natuur ontwikkelen.” Een voorbeeld uit Twente. “Het Waterschap Regge en Dinkel heeft een retentiebekken van zeven hectare aangelegd, met aan begin en eind knijpduikers om de waterafvoer te reguleren. Hier ligt nu bloemrijk grasland. Dat voegt iets toe aan de natuur. Aanvankelijk wilde de provincie in het kader van de Ecologische Hoofdstructuur een strook langs de Fleringer Molenbeek teruggeven aan de natuur. Maar ik pleit voor diversiteit in landschappen. Anders wordt alles bos, met weinig variatie. Dit grasland vergt eenmaal per jaar maaien om bomen geen kans te geven.” Lothar baron von Bönninghausen, eigenaar van Landgoed Herinckhave te Fleringen, 65 hectare groot: “De Fleringer Molenbeek loopt van noord naar zuid over Herinckhave. De beek is teruggelegd in zijn oude bedding. De oude weilanden staan ’s winters en soms ook ’s zomers deels onder water. Zo was het tot twee eeuwen geleden. Want rond 1800 is de beek omgelegd voor de watermolen. De natuurwinst van dit wateropvangbekken is groot. Veel meer bloemen. Dat is vooral goed te zien in het voorjaar. En aan de rand heb ik de groene boomkikker gevonden, voor het eerst in zestig jaar.” V MAATSCHAPPELIJKE DIENSTEN VAN NATUUR Driekwart van De Keukenhof bestaat uit bos, park en landbouw. M Laatste groene oase in de Bollenstreek Landgoed De Keukenhof ligt op een kruispunt van de Ecologische Hoofdstructuur (EHS). Naar het westen vormt het een van de laatste groene en open verbindingen met de kust. Het is tevens de laatste groene oase in de Bollenstreek tussen de Haarlemmermeer en de kernen Lisse, Hillegom en Noordwijkerhout. Tevens maakt het deel uit van de Greenport Duin- en Bollenstreek. Herman Hollander, voorzitter van de Raad van Bestuur stichting Kasteel Keukenhof: “Dit landgoed ligt op een deels vergraven oud duin. De zandverkoop voor de uitbreiding van Amsterdam leverde veel geld op en de resterende grond, een mengsel van zand en klei, bleek erg geschikt te zijn voor de teelt van hyacinten en andere bolgewassen. De verkoop van deze geestgronden aan bollentelers leverde eenmaal geld op, maar verlaagde vervolgens de structurele inkomsten omdat ons bezit steeds kleiner werd.” “In het binnenduingebied tussen Wassenaar en Bloemendaal stonden ooit honderd buitenplaatsen. Dat zijn er nu nog tien. Die moesten zichzelf honderden jaren lang bedruipen, dus ontwikkelden ze zich tot landgoederen met inkomsten uit landbouw, hout en jacht.” Pagina 157
Pagina 159Scoor meer met een online shop in uw mailings. Velen gingen u voor en publiceerden uitgaves online.
527 Lees publicatie 202Home