152 HOOFDSTUK 3 V MAATSCHAPPELIJKE DIENSTEN VAN NATUUR natuur- dan cultuurgrond. Belangrijkste inkomstenbron is de verpachting van de 66 hectare landbouwgrond, een boerderij en de erfpacht van vijf woonboerderijen. Ruim de helft van het brutoresultaat komt hier vandaan. Ongeveer een vijfde van de bruto-inkomsten komt uit subsidies voor natuurbeheer (SN) en voor het Waterpark.” Daar staan echter meer uitgaven tegenover, zodat ook op Het Lankheet natuurbezit geen nettoresultaat oplevert. De houtverkoop leidt evenmin tot een positief resultaat. tijd mee bezig bent. Er ontstaat een wisselwerking. De grond doet een beroep op jou. Je gaat je verantwoordelijk voelen voor de grond en zijn geschiedenis.” Hij relativeert zijn serieuze woorden, verwijzend naar prinses Irene: “In de beste families spreken ze met bomen.” “Voor de instandhouding van het landgoed willen we vastgoed ontwikkelen. Daar ontkom je niet aan als je Derde inkomstenbron, goed voor 11% van de inkomsten, is de verhuur van zes gebouwen. Maar ook hier moet geld bij, onder meer voor het onderhoud. “De meeste huurders zijn families van wie er sommigen al meer dan vijfhonderd jaar wonen. Mocht een huurder vertrekken, dan ontstaat de mogelijkheid van verkoop van de opstal en de grond in erfpacht geven, wat een rendabelere constructie is.” Brinckmann ziet wel perspectieven in erfpacht, “al hangt er een zwarte wolk boven vanwege de aanstaande bevolkingskrimp in het oosten van het land.” Brinckmann is medebestuurder van Het Lankheet op de grens van Overijssel en Gelderland, maar verdient zijn inkomen als zzp’er met een eigen adviesbureau en als docent bedrijfsethiek in het hoger onderwijs. Brinckmann werkt ongeveer twee dagen per week voor Het Lankheet en declareert zijn uren. Dat doet ook zijn zwager die mededirecteur is. De NSW-bv heeft geen personeel in dienst. “Door te variëren met het aantal bestede uren is de kasstroom van Het Lankheet steeds positief. We doen wel steeds een beroep op dezelfde bosbaas, dezelfde BOA en dezelfde loonwerker. Verder geven twee coaches vijf dagdelen per week begeleiding aan cliënten uit de verslavingszorg en jongeren in jeugdzorgtrajecten bij de houtoogst en houtverwerking. Ten slotte verzorgen vijftien gidsen van de Historische Kring Haaksbergen tientallen excursies per jaar voor gemiddeld 1.500 bezoekers. We vragen € 5 per persoon voor een excursie. Er komen 1.000 deelnemers aan excursies per jaar. Goed dus voor € 5.000 per jaar.” Waarom toch? Waarom steken landgoedeigenaren zoveel tijd in een bezit dat nauwelijks geld oplevert? Filosoof en jurist Eric Brinckmann waagt een poging tot antwoord, maar excuseert zich gaandeweg: “Dit wordt erg esoterisch” en “erg vaag”, maar hij bevestigt dat het om een “heel belangrijke factor” gaat. “Het is anders dan een huis in een stad dat je een keer weer verkoopt. Want een landgoed ga je doorgeven aan je eigen kinderen of aan iemand anders die er eenzelfde relatie mee zal krijgen. Dit gaat het materiële voorbij zodra je er langere een landgoed door wilt geven aan een volgende generatie. We waren al bijna rond met een kippenboerderij waar we zorgappartementen wilden bouwen. De provincie en gemeente werkten ook mee, want die wilden deze industrie wel kwijt. Het zou ook goed zijn voor het bijzondere hoogveen waar de zeldzame glanskoplibel voorkomt als een van de vier laatste plaatsen in Nederland. Maar de eigenaar wilde niet verkopen, omdat dit de meest excentrisch gelegen productielocatie is van de acht die hij bezit. Bij een uitbraak van een besmettelijke kippenziekte kan hij hier hoogstwaarschijnlijk doorwerken. We ontwikkelen nu een alternatief vastgoedplan op een andere locatie en ondertussen versterken we de natuur bij de kippenfarm.” “Jongeren met een straf doen via zorgprojecten vanuit Justitie veel van het handwerk in de bossen van Het Lankheet. We hebben daar al zes jaar goede ervaringen mee. Sinds twee jaar ook met cliënten uit de verslavingszorg via de zorgorganisatie Tactus. We willen dit uitbreiden en voeren gesprekken over andere groepen, zoals jongeren met gedragsproblemen en met verstandelijke beperkingen.” Veel meer dan de helft van Het Lankheet bestaat uit naaldhout, maar dat is geen gewoon naaldhout. ”De grove dennen hebben een bijzondere afkomst. Vriezenveners, die in de 19e eeuw veel handel dreven met de Russen, brachten zaad mee van een Baltische variant. Die soort levert mooi rood hout. Vanwege die kleur spreken Twentenaren van ‘kuperdennen’. De dennen hebben een kleinere kruin wat de sneeuwschade beperkt. Ze groeien langzamer en rechter.” Het imago en de presentatie van landgoederen kunnen beter, vindt Brinckmann. “Nu luidt de slagzin van de Federatie Particulier Grondbezit ‘Land in Vertrouwde Hand’. Daar is op zich niks mis mee. Maar we mogen best trots zijn op waar we goed in zijn. Trots op wat we hebben behouden. We mogen het conservatieve beleid van vorige eigenaren prijzen.” Op een FPG-bijeenkomst hoorde hij: ‘Het Mooiste Land in de Beste Hand’. Dat spreekt hem aan. “Laten we wat zelfverzekerder zijn. We leveren bijzondere prestaties.” Pagina 155

Pagina 157

Heeft u een folder, blue berry of digi relatiemagazines? Gebruik Online Touch: uitgave naar een online publicatie converteren.

527 Lees publicatie 202Home