3. Wat is er nodig? In Hoofdstuk 2 is geconcludeerd dat de Nederlandse agrosector al in 2020 een substantiële leverancier van duurzame energie kan zijn. Met energieproductie uit zon, wind, aardwarmte en biomassa kan de Nederlandse agrosector in 2020 in potentie minimaal 10% van het landelijk energiegebruik opleveren, afgemeten aan het energiegebruik in 2009. Na 2020 kan het potentieel nog fors verder oplopen. Dit is een belangrijke kans voor de Nederlandse samenleving, die om diverse redenen een transitie naar een duurzame energievoorziening moet doorlopen. Het is ook een belangrijke kans voor de agrosector, die met de levering van duurzame energie aan zichzelf en aan derden kan besparen op de eigen energiekosten en die een additionele bron van inkomsten kan genereren. Door deze extra financieel-economische kansen te benutten, kan de agrosector zijn concurrentiepositie versterken. Ten tweede is er zeker op de lange termijn een algemeen maatschappelijk belang: het terugdringen van de afhankelijkheid van fossiele brandstoffen. Die vermindering zal leiden tot het terugdringen van de milieueffecten van de winning, het transport en gebruik ervan en zal op de lange termijn de leveringszekerheid in de energievoorziening vergroten doordat de afhankelijkheid van buitenlandse staten en producenten zal worden verkleind. De ontwikkeling van de agrosector tot een substantiële leverancier van duurzame energie zal zich zeker niet vanzelf voltrekken. Hoofdstuk 2 laat zien dat de huidige marktomstandigheden niet bevorderend zijn voor een snelle en substantiële introductie van energieproductie uit zon, wind, aardwarmte en biomassa. De afgelopen jaren heeft financiële stimulering door de overheid, met name in de vorm van exploitatiesubsidies zoals de SDE-regeling, een aantoonbaar positief effect gehad op de groei van energie uit zon, wind en biomassa. Ook een garantieregeling voor aardwarmte blijkt effectief. Of deze financiële stimulering gecontinueerd wordt, dan wel dat een wettelijke verplichting tot levering van duurzame energie wordt ingevoerd, staat echter niet vast. Dit laatste hoofdstuk geeft een beknopt beeld van lopende initiatieven die bijdragen aan de ontwikkeling van de agrosector als substantiële leverancier van duurzame energie en schetst welke inzet er nodig is om te voorkomen dat deze ontwikkeling op het huidige niveau stagneert. Het is aan InnovatieNetwerk om een bijdrage te leveren aan een of meerdere van de voorgestelde acties. 19 Pagina 20

Pagina 22

Voor artikelen, online whitepapers en uitgaven zie het Online Touch content management beheersysteem systeem. Met de mogelijkheid voor een webwinkel in uw relatiemagazines.

503 Lees publicatie 184Home