4. Van verhalen via universele waarden naar ontwerpen Nu de eerste fase van het reminiscentieproces is afgerond, zijn de betrokken mensen zeer benieuwd naar het vervolg. Hoe worden hun verhalen omgezet in een ontwerp waarin ze hun jeugdherinneringen weerspiegeld zien? Tussen de verhalen en het ontwerp zit een belangrijke stap: het bepalen van de universele waarden. Met het mengen van de drie verschillende groepen gaat het project z’n tweede fase in. Tijdens dit traject worden er twee groepen gevormd, waarbij deelnemers met verschillende achtergronden bij elkaar in een groep komen. Iedere deelnemer van één van de twee heterogene groepen vertelt opnieuw zijn verhaal. De deelnemers ontdekken dat hun jeugdherinneringen veel overeenkomsten met elkaar hebben, ook al hebben mensen een andere culturele achtergrond. Ayla Simsek: “Tijdens de eerste gezamenlijke bijeenkomst waren we verbaasd toen we van elkaar hoorden dat we vroeger allemaal dezelfde spelletjes deden. Of je nu in Nederland was opgegroeid of in een ander land, dat maakte niet uit. Iedereen ging graag naar buiten om verstoppertje te doen, te voetballen of om te stoepkrijten.” De nieuwe groepen komen een aantal keren bijeen, waarbij de focus ligt op het formuleren van de universele waarden, die uit de verhalen te destilleren zijn. “De deelnemers vonden dit deel van het traject in eerste instantie wel lastig”, vertelt Marleen van Tilburg. Zij is ontwerpster en beeldend kunstenaar en sinds 1996 werkt zij samen met Hans Pijls onder de vlag van Buitenruimte voor Contact. Samen met kunstenares Tinka Grootendorst, die in Dordrecht woont, actief is in Wielwijk en daar ook haar atelier heeft, heeft Marleen het ontwerp voor de Tuin der Herinnering gemaakt. Marleen vervolgt: “Als je samen zingt, dan word je blij. Maar ‘blij zijn’ is geen universele waarde. Het was lastig voor de mensen om dat te zien en de materie te overstijgen.” Marleen geeft een voorbeeld: “Veel buurtbewoners vertellen dat ze als kind stiekem appels plukten. Dat was spannend, want je kon gepakt worden. De universele waarde die daarbij hoort, is avontuur.” Op avontuur Eén van de deelneemsters vertelt over een avontuur dat zij als zesjarige beleefde: “Ik was dol op rozen. Bij onze buurman stonden hele mooie in de tuin. Toen we dachten dat hij niet thuis was, ging ik samen met een vriendin zijn rozen plukken. Maar toen kwam hij ineens uit z’n huis. Ik plaste in m’n broek van angst.” Een ander vertelt: “Thuis pikte ik een mes, dat ik gebruikte voor het spel ‘landje pik’.” “Op mijn twaalfde overleed mijn vader en zorgde mijn moeder alleen voor ons”, vertelt een deelneemster, “Ik wilde graag samen met een vriendin naar de bios, maar dat mocht waarschijnlijk toch niet van m’n moeder. Daarom zei ik dat we bij een zieke vriendin op bezoek gingen. Mijn moeder ontdekte dat ik gelogen had en stuurde me voor straf naar m’n opa. Ik smeekte haar dat ik niet naar hem toe hoefde. Uiteindelijk mocht ik blijven en kreeg ik straf van haar.” Weer een ander gaat samen met een groep vriendinnen stiekem naar het strand. Op de terugweg gaan ze met de bus, maar ze hebben geen geld voor een kaartje. Vervolgens komt de 21 Pagina 27

Pagina 29

Interactieve online brochure, deze pdf of PDF is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het online plaatsen van web club bladen.

468 Lees publicatie 160Home