70 (20-35% P2O5). Belangrijke producenten van fosfaatrots zijn Marokko (inclusief de Westelijke Sahara), China en de VS, die samen goed zijn voor 65% van de wereldproductie. Europa produceert op dit moment geen onbewerkt fosfaaterts en importeert al het ruwe fosfaat en fosfaatkunstmest uit het buitenland. De gemeten en geïndiceerde economische fosfaatvoorraden zijn naar schatting goed voor 15.000 miljoen ton fosfaatrots, terwijl de reservebasis, inclusief marginale en sub-economische fosfaatertslagen, wordt geschat op 47.000 miljoen ton fosfaatrots. Dat komt overeen met respectievelijk 5000 miljoen en 16.000 miljoen ton P2O5. De productie van fosfaatrots door mijnbouw is het laatste decennium licht toegenomen en de jaarlijkse productie bedraagt momenteel ongeveer 167 miljoen ton. Als gevolg van de stijgende fosfaatprijzen heeft de exploitatie van deze natuurlijke hulpbron een nieuwe impuls gekregen en momenteel worden in bijvoorbeeld Mali en Namibië de mogelijkheden van onlangs ontdekte fosfaatreserves geëvalueerd. Door de oplopende fosfaatprijzen zullen de omvang van de voorraden en reserves in de toekomst toenemen. Bij prijzen rond $50-100 per ton zal onze huidige reservebasis naar schatting ongeveer verdubbelen naar 100.000 miljoen ton fosfaatrots. Hoofdstuk 3: Gebruik en consumptie van fosfaat op wereldwijde schaal Fosfaatsteen wordt hoofdzakelijk gebruikt voor de productie van minerale kunstmest, zoals diammoniumfosfaat (DAP) en tripel superfosfaat (TSF), gemiddeld goed voor 74% van de wereldwijde consumptie van anorganisch fosfaat. Voor dit wereldwijde gemiddelde is de rol van organisch fosfaat, in de vorm van diervoeder en voedingsmiddelen, buiten beschouwing gelaten. In sommige landen, waaronder Nederland, is de consumptie van organisch fosfaat veel belangrijker dan de consumptie van anorganische kunstmest. De vier grootste (netto) verbruikers van fosfaatkunstmest zijn China, de VS, India en Brazilië, allemaal grote landen met een omvangrijke landbouwsector. De wereldwijde consumptie per hoofd van de bevolking vertoont grote verschillen tussen het Westen (> 20 kg P2O5 per hoofd, bijvoorbeeld in de VS, Australië, Canada en Nieuw-Zeeland) en de ontwikkelingslanden, bijvoorbeeld grote delen van Afrika (< 1 kg P2O5 per hoofd). Europa zit daar wat betreft de consumptie van anorganische fosfaatkunstmest tussenin. De consumptie van fosfaatrots is de afgelopen 100 jaar gemiddeld met ongeveer 3,4% gestegen, hoewel de fosfaatprijzen redelijk stabiel zijn gebleven (in 1998 fluctueerden de prijzen tussen $26 en $43 per ton). Pas in de afgelopen twee jaar zijn de fosfaatprijzen snel gestegen, van ongeveer $30 per ton in 2005 naar $113 per ton in 2008. Daarnaast maakte de Amerikaanse ‘Geological Survey’ in 2008 melding van bijzonder hoge spotprijzen van $500 per ton inclusief kosten, verzekering en vervoer (CIF). Hoewel deze hoge prijzen in de nabije toekomst ongetwijfeld zullen dalen, behoren lage fosfaatprijzen voorgoed tot het verleden. Pagina 1
Pagina 3Scoor meer met een web winkel in uw PDF's. Velen gingen u voor en publiceerden archief online.
458 Lees publicatie 151Home