42 Conceptwijzer September 2009 te vangen. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot: we hebben ruimte nodig om het water te kunnen bergen en ruimte is schaars en dus kostbaar. gebied van 500 hectare hebben agrariërs, andere ondernemers, grondeigenaren, gemeente, waterschap en gebiedsbewoners een gebiedscoöperatie opgericht, de zogeheten Waterhouderij. Deze bergt het water voor het gebied na perioden van extreme neerslag. Ook houdt de Waterhouderij het regionale neerslagoverschot vast. Het geborgen water gebruikt de Waterhouderij om in het droge groeiseizoen (eventueel nieuwe) commerciële gewassen optimaal van water te voorzien. Zij is op deze manier zelfvoorzienend in haar waterbehoefte. De Waterhouderij teelt vis en algen en verbouwt riet dat dient als biobrandstof en zorg draagt voor een natuurlijke zuivering van het water. Het gezuiverde water wordt aan nabijgelegen industrie geleverd voor het productieproces en na gebruik opnieuw gezuiverd. De industrie kan hierdoor de grondwateronttrekkingen verminderen of beëindigen. De gekweekte vis wordt verkocht op de regionale markt. Het afval van de viskwekerij gebruikt de Waterhouderij als meststof. Het water uit de visteelt wordt eventueel vermengd met mest om algen te kunnen telen voor de productie van biobrandstof. Het wateroppervlak biedt mogelijkheden voor recreatie en garandeert daarnaast de watertoevoer in drogere tijden van een aantal beken in een (natuur) gebied. Het gebied heeft door de omgang met water een landelijke uitstraling gekregen en trekt veel ecotoerisme aan. Ook hier speelt de coöperatie handig op in door het faciliteren van dagarrangementen en een educatieprogramma samen met andere lokale ondernemers. Dat maakt de bouw van enkele (drijvende) recreatiewoningen interessant. Het woon- en werkplezier van de ondernemers en bewoners is gegroeid. In de winter dient de plas in het natuurgebied als ijsbaan. De Waterhouderij is zo succesvol, dat de coöperatie ideeën uitwerkt om regionaal in de drinkwaterbehoefte te gaan voorzien. Tot slot biedt de grotere Regionaal ondernemerschap Ongeveer 60 procent van het Nederlands grondgebied is in handen van agrariërs. Wat is dan logischer dan juist deze groep regionale ondernemers, samen met andere grondbezitters en terreinbeheerders, te betrekken bij deze plannen? Het inrichten en beheren van wateropslaggebieden heeft de potentie uit te groeien tot een economisch aantrekkelijke activiteit: de Waterhouderij, analoog aan de dierhouderij. Als onderneming kan de Waterhouderij uitgroeien tot een oer-Hollandse (gebieds-)coöperatie in een nieuw jasje, waarin grondbezitters samenwerken met overheden en bewoners om het water in de betrokken regio tot de laatste druppel te benutten. Zij ontvangt, bewaart, bergt, gebruikt, bewerkt en lévert water. Zij kan ook het landelijk met het stedelijk gebied verbinden, door water te leveren voor bedrijfs- en woonfuncties. De gebruiksmogelijkheden van water zijn vrijwel onbeperkt: zij lopen uiteen van drinkwater, proceswater, oppervlaktewater en bronwater tot koelwater, ketelwater, afvalwater, gedemineraliseerd water en gedistilleerd water. De Waterhouderij zal zich toeleggen op het leveren van water voor verschillende doeleinden, telkens met de eigenschappen die voor het specifieke gebruik vereist zijn. Tegelijkertijd helpt de Waterhouderij wateroverlast en droogte voorkomen, vermindert het water-aanvoerkosten en verbetert de coöperatie de regionale waterkwaliteit. De Waterhouderij realiseert dus zowel private als publieke doelen. aanwezigheid van water extra mogelijkheden voor energiedoeleinden door lokale warmtevoorziening en koeling. Dit vergezicht laat de mogelijkheden van de Waterhouderij zien op het gebied van ‘people’ (veiligheid, identiteit, toerisme, Vergezicht In een ambitieus vergezicht kan de Waterhouderij er als volgt uit zien: in een pilot- Pagina 49
Pagina 51Heeft u een jaarverslag, blueberry of online archief? Gebruik Online Touch: vakblad naar een digitale publicatie converteren.
436 Lees publicatie 131Home