20 In veel landen ontbreekt het in de irrigatiedienstverlening aan een effectief inningsysteem, door politieke bemoeienis of door corruptie, waardoor er voor het water charging-principe geen basis was. De Waterhouderij sluit goed aan bij deze discussie – maar introduceert een betrekkelijk nieuw element: waterlevering door private partijen, met name in een agrarische omgeving. 2. Payment for environmental services (PES) Het PES-begrip maakt veel opgang in de laatste vijf jaar – vooralsnog meer op conceptueel niveau dan in uitvoering. In PES wordt stil gestaan bij de vele economische en sociale waarden van goed hulp bronnengebruik, inclusief waterbeheer. Tegelijkertijd wordt vastgesteld dat degenen die profijt hebben van beter hulpbronnengebruik niet noodzakelijkerwijs dezelfde zijn als degenen die er de directe verant woording voor hebben. PES ijvert ervoor overdrachtsmechanismen te ontwikkelen waarbij bronbeheerders beloond worden door de benefi ciaries. Hiervoor is een breed scala aan mechanismen: van directe overdracht tussen deze partijen tot prestatiegekoppelde subsidies voor waterbronnenbeheer. Het grootste voorbeeld voor het laatste zijn de carbon credits. In het waterdomein wordt er gewerkt aan zogeheten green water credits – waar landgebruikers in waterscheidingsgebieden beloond zouden moeten worden voor erosiebestrijding en het vast houden van water tijdens regenperioden. Waar een kapitaalkrachtige ontvangende partij is – bijvoorbeeld een waterkrachtcentrale in een stroomgebied of een grote stad – zijn verschillende PES-constructies ontstaan. echter, waar de beneficiary partij diffuus is en bijvoorbeeld bestaat uit kleine boeren, is de institutionele basis voor PES niet aanwezig. Omdat het hier vaak niet over commerciële transacties gaat (in tegenstelling tot de Waterhouderij), staat bewerkelijkheid een bredere invoering van PES in de weg. Dit is in feite ook het verhaal tot nu toe van de carbon credits: door de ingewikkelde procedures is carbon funding op veel terreinen en in veel landen nog nauwelijks van de grond gekomen. 3. Circular economy Dit concept maakt in het verlengde van de klimaatdiscussie een sterke opgang. Het stelt het sluiten van ketens, of op zijn minst het beter benutten van ketens, centraal. Interessant genoeg heeft China circular economy als nieuw leidend economisch principe gesteld. Eén uitwer king van het circular economy-concept op gebied van water is 3R 3, waar het beheer van de (grond)waterbuffer centraal wordt gesteld. 3R wordt ook later in dit rapport besproken. Andere toepassingen zijn de Cradle to Cradle-beweging in industriële productie; waste as a resource in afvalverwerking en de opkomst van nieuwe duurzame energie vormen en de opmars van geïntegreerde duurzame landbouw. Het water vasthouden en temporiseren – om zo van overtolligheid in het ene seizoen een asset te maken in een ander seizoen, zoals in de Waterhouderij – past ook sterk in de circular economy-beweging. 4. Private sector services In toenemende mate wordt de privésector gezien als een belangrijke dienstverlener in de watersector en vinden Publiek Private Samenwerkingen meer en meer ingang en ook financieringsmoge lijkheden, bijvoorbeeld via IFS (Integrated Farming System). 3 De grondgedachte van het 3R-concept is dat de integratie van waterbuffering de gelegenheid biedt om de rol van berging optimaal te benutten om de seizoenvariatie in regenval op te vangen. De filosofie is om de bergingfunctie te optimaliseren van de 3 R’s: Recharge (Infiltratie), Retention (Retentie) en Re-use (Hergebruik). Pagina 27
Pagina 29Scoor meer met een e-commerce shop in uw club bladen. Velen gingen u voor en publiceerden lesmateriaal online.
436 Lees publicatie 131Home