De belangrijkste factoren die invloed zijn op de ketenkosten zijn: 1. De opbrengst in tonnen riet per hectare. De invloed hiervan op de ketenkosten bedragen € 50 tot 115 per ton riet. 2. De oogstkosten. In natuurgebieden zijn die vaak hoger dan in “productiegebieden “. Dit door de voorschriften van Flora- en Faunawet, en de oogstomstandigheden. De invloed van de oogsttechnieken bedraagt tussen € 25 en 75 per ton riet. 3. De vermeden gasinkoop. De prijs van aardgas is gekoppeld aan de olieprijs en bevat forse belastingtoeslagen. In deze tabellen is gerekend met varianten van 25 en 40 eurocent per kubieke meter gas. Per ton riet bedraagt de “opbrengst” dan € 125 tot 200. 4. Indien de grondkosten (grondwaardedaling) wordt vergoed ontstaat op basis van de berekende uitgangspunten in de meeste gevallen een klein positief saldo. Hetzelfde geldt voor de vergoeding voor de oogstkosten. 5. De onzekerheid zit in de aardgasprijzen. Het prijsrisico dient te worden afgedekt om investeerders over de streep te trekken. Conclusies bij de kostenverdeling en financiering in de rietketen. 1. Een agrarische ondernemer zal pas overwegen om eigen grasland om te zetten van naar rietland als 100 % vergoeding van de waardedaling mogelijk is. (via zelfrealisatie of pachtreductie). De vermogenswaarde van grond daalt naar nihil, als wordt gekozen voor rietproductie: voor de agrariër behoudt grasland wel zijn waarde. 2. De andere mogelijkheid is dat natuurorganisaties, agrarische natuurverenigingen of het Hoogheemraadschap de gronden aankoopt. Indien functiewijziging plaatsvindt is in veel gevallen rietteelt en verwerking als energiegrondstof verantwoordt. 3. Ondanks het voorgaande blijft een duurzame bijdrage uit SNL of Groene en Blauwe Diensten nodig voor het oogsten en verwerkbaar maken van het riet. Het rendement per hectare en de prijsrisico’s zijn anders te risicovol en zullen initiatiefnemers niet investeren, 4. De opbrengst van de warmte dekt grosso modo de kosten van de investering in verbrandingsinstallatie en de voorbewerking, maar is onvoldoende de gehele rietketen te financieren. 5. De variabelen zijn van grote invloed op verdiensten van de partners in de rietketen. Om tot een rechtvaardige verdeling van de risico’s en verdiensten te komen dient te worden nagedacht over een ketenopzet, wellicht met wederzijdse participatie. In alle gevallen zullen ketenafspraken contractueel moeten worden vastgelegd. Belangrijke randvoorwaarde voor het perspectief van deze benutting van riet is dat in de Subsidieregeling Natuur en Landschap 100 % vergoeding van de grondwaardedaling en de vergoeding van de oogst- en verwerkingskosten duurzaam is gegarandeerd. Blijvende stimulansen (ook fiscaal of via rentevoordeel als Groenfinanciering) bij het aanwenden van groene brandstoffen maken de realisatie realistischer. Discussies over het afschaffen van bijvoorbeeld de SDE-bijdrage voor energieopwekking werken negatief op de investeringsbeslissingen van overheden en ondernemers. Momenteel wordt in Duiven in Gelderland de bouw van een installatie voorbereid voor grootschalige verwerking van biomassa via torrefactie. Het product dat daaruit komt is geschikt voor kolencentrales. De grondstof voor deze installatie 14 Pagina 15

Pagina 17

Heeft u een weekblad, magstream of web vakbladen? Gebruik Online Touch: mailing digitaal op uw website plaatsen.

433 Lees publicatie 128Home