4. Kwaliteit en legitimiteit van planvorming 37 In de gebiedsontwikkeling Ooijen-Wanssum is een extern, door deskundigen ontworpen plan een centrale rol gaan spelen. In ‘Een plan dat werkt!’ (Hajer et al, 2006) wordt gesteld dat de kwaliteit van besluitvorming niet enkel kan rusten op de ontwikkeling van een inhoudelijk goed plan, maar ook afhankelijk is van de mate waarin belanghebbenden (individuele burgers, georganiseerde belangengroepen, bestuurders) betrokken zijn bij de planvorming en zich daaraan kunnen committeren. De hypothese is dat een goed en legitiem planproces drie dimensies omvat: 1. Betrokken actoren moeten “een gezamenlijk discours ontwikkelen, een geheel van gedeelde termen waarvan alle betrokkenen zich bedienen bij het formuleren van de planopgave en het bepalen van de kwaliteit ervan”; 2. “Het planproces heeft een dramaturgie10 nodig, die gericht is op het gezamenlijk doorleven van ontdekkingen, keuzen en conflicten”; 3. “Planvorming moet gezien worden als deliberatie”, gericht op het gezamenlijk zoeken naar “oplossingen die voor alle partijen bevredigend zijn”. Met andere woorden: naast inhoudelijke planologische kwaliteit moeten plannen beschikken over democratische legitimiteit. 10 De term ‘ dramaturgie’ verwijst naar de manier waarop actoren op basis van onderlinge interacties gezamenlijk een politiek proces creëren, namelijk als opeenvolging van verschillende ‘staged events’ (zie bijvoorbeeld Hajer (2005). Het dramaturgische perspectief heeft een lange traditie in de sociale weten schappen (zie bijvoorbeeld Burke (1969) en Goffman (1959)). Pagina 44
Pagina 46Scoor meer met een web winkel in uw PDF-en. Velen gingen u voor en publiceerden publicaties online.
428 Lees publicatie 123Home