2 Na deze karakterisering vervolgen we met een reconstructie van het gebiedsproces in Ooijen-Wanssum (Hoofdstuk 3). Daarbij onderscheiden we zes verschillende fases: 1. De ‘initiatiefase’, 2. Het creëren van betrokkenheid onder “bewoners” en “bestuurders” en mobilisatie van gebiedskennis, 3. De constructie van oplossings trategieën in drie parallelle sporen, s 4. De beoordeling van oplossingsstrategieën door direct betrokkenen, bestuurders en externe experts, 5. Botsende culturen van regionale planvorming, 6. Nadere regionale uitwerking van de voorkeursstrategie: mobilisatie van (water)expertise en contra-expertise. Voor elke fase beschrijven we welke kennisdragers een rol hebben gespeeld, hoe de interactie verliep tussen de verschilende actoren/ l kennisdragers en welke kennis op welke wijze werd gemobiliseerd. Vervolgens analyseren wij de wijze waarop kennis in het proces is gebracht en de invloed daarvan op de kwaliteit van het planvormingsproces in Ooijen-Wanssum, en trekken we lessen voor toekomstige gebiedsontwikkelingsprocessen (Hoofdstuk 4 en 5). De drie belangrijkste lessen die we kunnen trekken uit dit experiment, waarbij een van buiten af ontwikkeld concept is ingebracht in een regionaal gebiedsproces, zijn: • Kennismobilisatie in Ooijen-Wanssum werd gekenmerkt door betrokkenheid van een veelheid aan actoren, waaronder bewoners, boeren en andere ondernemers, maatschappelijke organisaties en (vertegenwoordigers van) overheden. Habiforum opereerde als centrale spil die kennis niet alleen mobiliseerde, maar ook selecteerde, prioritiseerde en over en weer communiceerde. In OoijenWanssum zagen we echter ook dat het bij elkaar brengen van verschillende soorten kennis niet volstaat. Cruciaal is ook dat de verschillende soorten kennisdragers daadwerkelijk met elkaar in gesprek gaan en samen beleid ontwerpen. Het organiseren van zo’n gezamenlijk leerproces bleek niet alleen cruciaal voor het op het juiste moment op tafel krijgen van relevante kennis, maar ook voor het krijgen van onderling inzicht in verschillende belangen, motieven en verwachtingen. • Goede regionale planvormingsprocessen onderscheiden zich doordat er niet alleen vroegtijdig solide verbindingen worden gelegd tussen verschillende typen kennis en tussen inhoud en proces, maar dat er ook sprake is van voldoende bestuurlijke inbedding. De reconstructie en analyse van het gebiedsontwikkelingsproces in Ooijen-Wanssum liet zien dat met name burgers zich niet gehoord voelen als betrokken overheden tijdens het participatie proces onvoldoende zichtbaar zijn. Omdat de overheid tijdens het gebiedsproces geen gezicht had, voelden veel burgers zich − ondanks de “keukentafelgesprekken” en “Toetsdag” − niet of onvoldoende gehoord door verantwoordelijke bestuurders. • Het concept ‘Nieuwe Rivieren’ bleek (met name in de beginfase) een krachtig concept dat een brug wist te slaan tussen uiteenlopende perspectieven, belangen en verwachtingen in de regio, en maakte daarmee bredere coalities mogelijk. Het concept was waarschijnlijk beter beklijfd als er meer sprake was geweest van een Pagina 9
Pagina 11Scoor meer met een webwinkel in uw presentaties. Velen gingen u voor en publiceerden maandbladen online.
428 Lees publicatie 123Home