De gevolgen van de klimaatverandering voor West-Nederland zijn immens, maar in het Groene Hart is dat nog niet doorgedrongen. Daar maakt men zich vooral druk over koeien in de wei en verrommeling langs de snelweg. Het beleid is gericht op behoud van bestaande kwaliteiten. Nieuwe woningen en stedelijke functies worden geweerd, onder het mom van migratiesaldo-nul. De landbouw wordt als ultieme drager van het landschap gezien, terwijl de ontwatering voor diezelfde landbouw ervoor zorgt dat de veengebieden verdwijnen en de diepe droogmakerijen verzilten. Gigantische hoeveelheden water worden rondgepompt om het bestaande grondgebruik te handhaven. Resultaat: een landschap dat niet duurzaam is en bovendien ontoegankelijk is voor de 7 miljoen randstedelingen die eromheen wonen. Als we de klimaatverandering serieus nemen, zullen we anders moeten gaan kijken naar het Groene Hart. Want daar ligt de sleutel voor een klimaatbestendige inrichting van West-Nederland. En dan hebben we het niet over onderwaterdrainage, nestbescherming of boerenlandpaden. Dan hebben we het over een radicaal ander peilbeheer in grote delen van het veengebied, over de ontwikkeling van ‘natuurlijke klimaatbuffers’ van duizenden hectaren groot, over integrale transformatie van de diepe droogmakerijen. En over een nieuwe relatie tussen stad en land, met meer ruimte voor wonen, werken, recreatie en toerisme. Kortom: over het Klimaatpark Groene Hart. Het Klimaatpark biedt een nieuwe visie op de toekomst van het Groene Hart. Die begint bij de basis van het landschap: de bodem, het watersysteem, de ecologie... en ook de economie. De basis moet duurzaam zijn. Pas dan kun je zinvol praten over passende functies, openheid en beheer, wel of geen koeien in de wei, beeldkwaliteit van bebouwing. Zonder een duurzame basis kunnen we misschien nog even de schone schijn ophouden, maar nooit voor langere tijd een authentiek landschap in stand houden. Landschap is namelijk meer dan een mooi plaatje; het is de grondslag voor het functioneren van onze samenleving. Het is geen luxeproduct maar een eerste levensbehoefte. De klimaatverandering heeft ons wat dit betreft weer met de neus op de feiten gedrukt. Als we anders gaan kijken naar het Groene Hart, zien we aanlokkelijke toekomstbeelden. Spectaculaire nieuwe waterlandschappen, een brede gordel van moerasgebieden waar je dagenlang in rond kunt zwerven en bijzondere woonen werkgebieden aan het water of langs bosrijke rivierzomen. En uiteraard de vertrouwde Hollandse polderlandschappen, maar dan ook echt optimaal ingericht en beheerd. We noemen dit het Klimaatpark Groene Hart, omdat al deze landschappen verbonden zijn door hun bijdrage aan een klimaatbestendige inrichting van West-Nederland. Naast een nieuwe kijk op het landschap biedt het Klimaatpark Groene Hart ook een nieuwe uitvoeringsstrategie. We stellen voor om experimenteerruimte te creëren, en zo innovatieve ideeën een kans te geven. Bijvoorbeeld door ontwikkelcompetities uit te schrijven of nieuwe uitvoeringscoalities te stimuleren. En door planologische beperkingen op te heffen. Natuurlijk, bij experimenten weet je nooit van tevoren precies wat eruit komt. Er is lef nodig om de oude vertrouwde kaders los te laten. En visie om richting te geven aan het veranderingsproces. Hier ligt een schone taak voor de overheid. Daarom sluiten we af met de vraag: wil de echte bestuurder nu opstaan? 5 dr. G. Vos, Directeur InnovatieNetwerk ir. R. de Visser, Directeur Vista landscape and urban design Pagina 6
Pagina 8Interactieve digitale spaarprogramma, deze artikel of nieuwsbrief is levensecht online geplaatst met Online Touch en bied het van pdf naar digitaal converteren van e-whitepapers.
422 Lees publicatie 117Home