STOWA 2010-10 nieuwe sanitatie westland Ongeveer 70% van het leidingwater dat in een huishouden wordt verbruikt, verlaat de woning als grijs water. In Nederlandse huishoudens werd in 2007 gemiddeld 127,5 liter leidingwater per persoon per dag gebruikt. In dit rapport wordt gerekend met 90 liter grijs water per persoon per dag, derhalve ca 250 m3 per dag voor 1200 woningen. Grijs water is al het water uit het huishouden behalve het zwart of donker water. Het bestaat dus uit badwater, douchewater, water na handenwassen, water van (af)wasmachines en water uit de keukengootsteen. Wanneer het gaat om hergebruik van het water, zal vooral naar het grijs water moeten worden gekeken. Naast de hoeveelheid is de kwaliteit van belang. Vele factoren spelen daarbij een rol. De kwaliteit van grijs water kan sterk variëren. Bepalende factoren zijn: de kwaliteit van het leidingwater, de gebruikte leidingen, huishoudelijke gewoonten, voedselbereiding, gezin samenstelling en de gebruikte huishoudelijke en persoonlijke verzorgingsproducten. Grijs water bevat relatief weinig nutriënten. Het draagt echter wel een groot deel van de organische stof (BZV/CZV) en zware metalen in huishoudelijk afvalwater. In vergelijking met urine, faeces en keukenafval ligt de vracht aan zware metalen in grijs water een stuk hoger, met uitschieters voor koper en zink. Door de hoge mate van verdunning zijn de concentraties echter zeer laag. De concentratie van metalen in grijs water wordt vooral bepaald door de kwaliteit van het leidingwater en de gebruikte leidingen. Reinigingsmiddelen en persoonlijke verzorgingsproducten zijn de grootste bron van CZV in grijs water. In mindere mate leveren ook haren, huidschilfers, speeksel en andere fysiolo gische afvalstoffen een bijdrage aan de organische vracht. huishoudelijke reinigingsmiddelen bestaan voor het grootste deel uit water (45% - 80%), wasactieve stoffen (15% - 30%), oplosmiddelen (<10%) en hulpstoffen zoals verdikkingsmiddel, conserveringsmiddel en rolf/">viktor-rolf/">parfum (<1%). De wasactieve stoffen (detergenten), conserveringsmiddelen en wasverzachters vormen een potentieel risico voor het milieu vanwege de slechte biologische afbreekbaarheid en potentiële bioaccumulatie. Ook is van sommige conserveringsmiddelen vastgesteld dat ze hormoonverstorende eigenschappen hebben, zowel in het lichaam van de gebruiker, als later in het milieu. Er is een grote variëteit in de organische stoffen die kunnen voorkomen in grijs water. Aangenomen wordt dat biologische behandeling van grijs water resulteert in een minimale verwijderingefficiency van 97%. De hoeveelheid fosfaten in grijs water is in Nederland sterk afgenomen sinds het verbod hierop in wasmiddelen. Fosfaten die toch voorkomen in grijs water komen meestal van voedselresten, zoals melk en bier. Ook stikstofconcentraties in grijs water zijn vooral gerelateerd aan keukenactiviteiten. Bovendien kunnen deze sterk variëren afhankelijk van bewonersgedrag. Zo zal urineren onder de douche tot verhoogde stikstofconcentraties in grijs water leiden. Grijs water bevat ook microbiële verontreiniging. Deze is vooral afkomstig uit douche en bad en in mindere mate uit de wasmachine. Keukenactiviteiten - zoals het afspoelen van rauw vlees of het gebruik van rauwe eieren - kunnen ook een bron zijn van ziekteverwekkers in grijs water. 112 Pagina 122

Pagina 124

Heeft u een vaktijdschrift, onlinepublisher of efolders? Gebruik Online Touch: magazine naar een online publicatie omzetten.

418 Lees publicatie 113Home