2.1 volkstuinen TUINIEREN MET DE BUREN kwam langzamerhand de siertuin op. Volkstuinieren is nu een vorm van openluchtrecreatie, of dat nu spitten, snoeien, planten of oogsten is, of uitrusten en genieten na gedane arbeid. Recent is de volkstuin in de belangstelling komen te staan als een plek waar stedelingen elkaar kunnen ontmoeten. Er zijn particuliere tuinen waar mensen groenten kunnen kweken, tevens is het volkstuinencomplex van de toekomst toegankelijk voor bezoekers, bewoners en kantoormensen die zelf geen volkstuin hebben. Voor kinderen die geen tuin hebben is een volkstuin een waardevolle plek waar educatie over de natuur spelenderwijs plaats vindt. De eerste volkstuinen worden in 1838 verhuurd door de Maatschappij tot Nut van het Algemeen. Met het opkomen van de arbeidende klasse in de loop van de 19e eeuw verschijnen volkstuincomplexen in de Nederlandse steden. De gemeenten zijn de grondverhuurder. Rond de Eerste Wereldoorlog richtten de volkstuinders vanuit emancipatiestreven de eerste tuinverenigingen op. Reeds toen moesten volkstuinders opkomen voor hun belangen omdat ook in die tijd al het risico groot was dat ze uitgeplaatst of wegbestemd zouden worden. In 1928 stichtten volkstuinverenigingen het Algemeen Verbond van Volkstuindersverenigingen in Nederland (AVVN). Tot circa 1945 werden de meeste volkstuinen gebruikt voor voedselproduktie. In de loop van de jaren vijftig verdween de economische functie van de volkstuin en 12 HANDEN IN DE AARDE TUINIER WEDSTRIJD LOKAAL AANBOD Pagina 13

Pagina 15

Heeft u een onderwijsmagazine, virtual paper of digi-onderzoeksrapporten? Gebruik Online Touch: archief digitaal uitgeven.

431 Lees publicatie 127Home